Humane Biologie & Crimineel gedrag

Als de biologische en cognitieve wetenschappen gerijpt in de vorige eeuw , werd het duidelijk veel van ons gedrag kan worden toegeschreven aan een hele reeks van biologische oorzaken . Deze kennis werd steeds belangrijker in de criminologie en andere takken van de psychologie en sociologie proberen te begrijpen waarom mensen soms uit te halen in de anti - sociale en gewelddadige manieren. Dit artikel zal kijken naar enkele van de gemeenschappelijke biologische factoren gedacht om crimineel gedrag te beïnvloeden . Het is in de genen

Hoewel de ontdekking van DNA dateert uit de tweede helft van de 20e eeuw , de theorie dat erfelijke biologische kenmerken gedrag kon beïnvloeden was een populaire positie helemaal terug tot het midden - 19de eeuw. Het was Charles Darwin en zijn theorie van natuurlijke selectie die het mogelijk overtuigend zien hoe dit het geval zou kunnen zijn. Darwin merkte op dat zowel de puur fysieke en gedragskenmerken kunnen worden doorgegeven aan je nakomelingen . Dus als er een ouder was agressief en anti -sociaal , misschien zijn of haar nakomelingen zou net zo goed .
Een masker voor Racisme

Helaas , het begin van de simplistische weergave van biologisch beïnvloed menselijk gedrag leidde tot veel problematische beleid in de latere 19e en vroege 20e eeuw , met name die in verband met eugenetica . Als crimineel gedrag werd veroorzaakt door de ouders , zou de eenvoudige oplossing zijn voor mensen die op een dergelijke gedrag van de fokkerij te voorkomen . In veel gebieden , werd het beleid in wezen steriliseren of krachtig ruimen grote delen van de bevolking geacht " zwakzinnig " of anderszins gevoelig zijn voor crimineel gedrag . Dit beleid vaak gericht minderheden , en de neiging om samen te vallen met de vorige vooroordelen en regelrechte racisme .
Conditioning of vrije wil?

Een van de belangrijkste ontwikkelingen op komen uit de psychologie werd " behaviorisme " genoemd. Strek door opmerkelijke denkers als BF Skinner en Ivan Pavlov , deze theorie van het geponeerd dat mensen in gedragen op een bepaalde manier werden geconditioneerd door diverse in-en uitgangen buiten hen. Hoewel dit tot een minimum beperkt de invloed van erfelijke genetische eigenschappen , het maakte het idee van straf als een effectieve vermindering van criminaliteit instrument veel prominentere . Als mensen gewoon gehandeld hoe ze het deden omdat conditionering , het was gewoon een kwestie van het gebruik van elementaire straf en beloning om ingenieur welk gedrag wenselijk was .
Wat we vandaag kennen

Aangezien onze kennis van de genetica , cognitieve wetenschap en psychologie steeds geavanceerder tegen het einde van de 20e eeuw , de invloed van de biologie werd zowel meer uitgesproken en minder cruciaal voor het algemene beeld van crimineel gedrag . We weten nu bijvoorbeeld dat genen kunnen beïnvloeden hormonen zoals testosteron in het lichaam . Ze kunnen ook dingen zoals agressiviteit , het nemen van risico en andere factoren die gerelateerd zijn aan crimineel gedrag beïnvloeden . Maar we weten ook dat veel andere factoren een rol spelen , waaronder sociaal-economische status , peer- druk , opvoeding en persoonlijke keuzes van individuen als ze volwassen worden naar volwassenheid .
Conclusie

wezen , kunnen we zeggen dat, terwijl de biologie speelt een belangrijke rol in crimineel gedrag , het is meer in termen van risicofactoren of aanleg in tegenstelling tot rechtstreekse oorzaken. We zijn dus beïnvloed , maar niet door de biologie gehouden is te handelen op een bepaalde manier . Uiteindelijk is de laatste en belangrijkste oorzaak van criminaliteit is het individu.