Hyperactiviteit bij kinderen

hyperactivity disorder is een subset van attention deficit hyperactivity disorder of ADHD . Deze neurobiologische stoornis wordt gediagnosticeerd in de kindertijd , maar een percentage die met ADHD blijven symptomen in de volwassenheid . Definitie

Een diagnose van ADHD moeten specifieke criteria moet worden voldaan . Dit zorgt ervoor dat typische jeugd gedragingen worden uitgesloten . De symptomen moeten aanwezig zijn vóór de leeftijd van zeven en het gedrag moet duidelijk zijn geweest gedurende ten minste zes maanden. Aangezien alle kinderen hyperactief en onoplettend kan zijn, moet het kind met ADHD gedragingen die vaker voorkomen en ernstiger zijn dan de typische kinderen van dezelfde leeftijd vertonen .

Ander belangrijk criterium is dat het gedrag moet leiden tot een significante verstoring in functioneren in meerdere omgeving . Er zijn drie verschillende subtypes , hyperactief - impulsief , onoplettend en gecombineerd. De gecombineerde subtype omvat kinderen met symptomen die voldoen aan de criteria voor zowel de hyperactief en onoplettend subtypes.
Hyperactief - impulsief Subtype

Kinderen die zijn gediagnosticeerd als hyperactief voornamelijk moet hebben zes van de volgende problemen : kan niet stil zitten ; laat vaak zijn stoel ; is rusteloos en loopt rond meer dan anderen van zijn leeftijd ; niet graag stil activiteiten; lijkt voortdurend actief en on-the -go te zijn ; wacht niet op de vraag voordat eruit te flappen een antwoord te worden gevraagd , worstelt om te wachten of om de beurt ; onderbreekt anderen en praat overdreven . Daarnaast moet het kind met hyperactieve subtype voldoen minder dan zes van de onoplettende gedrag .
Aandachtstekort Subtype

De gedragingen die de onoplettende subtype van ADHD te vermelden : Het kind is niet goed met de details ; heeft grote moeite de aandacht ; niet om te luisteren ; niet volgen door om taken te voltooien ; verliest vaak dingen ( niet goed in de organisatie ) , is snel afgeleid , vergeetachtig , en voorkomt of echt niet zomaar een activiteit die langdurige geestelijke inspanning vereist . De eerste plaats worden gediagnosticeerd in deze categorie , moeten zes van de onoplettende criteria worden voldaan , terwijl minder dan zes van de hyperactieve subtype aanwezig zijn .
Environments

De symptomen van een van beide subtype moeten worden gezien in meer dan een omgeving voor een diagnose van ADHD te worden beschouwd . De klas, speelplaats , thuis , gemeenschap en andere sociale instellingen zijn de gebieden die worden beschouwd . Als de gedragingen enkel voorkomen in een gebied, dan is de oorzaak kan iets anders dan ADHD . Zo kan een kind dat alleen vertoont hyperactiviteit thuis worden stoom af te blazen van de druk van school. Als het enige gebied beïnvloed is school werken , dan is het kind kan een leerstoornis in plaats van ADHD hebben . Aanzienlijke verslechtering op school werk en vriendschappen zijn belangrijke indicatoren .
Behandeling

behandeling van kinderen met ADHD kunnen medicijnen om de symptomen te verlichten en begeleiding . Counseling is cruciaal voor het proces, omdat het leert over de aandoening en geeft het kind , is familie en leraren strategieën voor het beheer van gedrag. Evenwel medicijnen , die een stimulerende of niet - stimulerende medicatie kan noodzakelijk zijn dat het kind stil blijven en aandacht lang genoeg voor therapie succesvol te zijn . Daarnaast moeten speciale aanpassingen aan een succesvolle schoolomgeving te creëren en de gemeenschap steunen worden beschouwd . Behandeling voor kinderen met ADHD een benadering in teamverband , zodat medische professionals , ouders, opvoeders en andere zorgverleners moeten worden opgenomen in het proces.