Ook wel " depressieve stoornis , " klinische depressie is een aandoening gekenmerkt door een langere periode van een extreme verdriet dat in verhouding staat tot de omstandigheden . Symptomen zijn onder meer dramatische veranderingen in eetlust , moeite met concentreren , prikkelbaarheid , vermoeidheid en verlies van interesse in oude hobby's en relaties. De behandeling van klinische depressie is geweest door verschillende fasen. Psychotherapie

Aanvankelijk depressie werd altijd toegeschreven aan een conflict in het leven van het individu . Dit kan emotionele conflicten of problemen met haar omgeving betekenen . Om deze reden , psychiaters geloofde dat depressie altijd kunnen worden behandeld door middel van psychotherapie . Nu, echter , psychotherapie is vaak slechts een onderdeel van een meer omvattend programma .
Iproniazide

Oorspronkelijk ontwikkeld om tuberculose in de vroege jaren 1950 te behandelen , er werd gemerkt dat iproniazid gewerkt om stemmingen van de patiënten te verhogen . In 1957 werd iproniazid eerst voorgeschreven aan patiënten met een klinische depressie . Studies toonden aan dat de drug geblokkeerde vernietiging van noradrenaline, serotonine en dopamine het enzym monoamine oxidase 's . Uiteindelijk iproniazide 's gebruik werd gestaakt als gevolg van ernstige bijwerkingen , maar het was de eerste demonstratie van de effectiviteit van medicatie bij de behandeling van depressie .
TCA

Een mislukte poging tot een behandeling van schizofrenie, de eerste tricyclische antidepressiva ( TCA ) is " imipramine " genoemd. Hoewel deze medicatie hielp depressieve patiënten , het had geen stemming-verbeterende effecten op niet-depressieve mensen . De drug werd gevonden om de heropname van noradrenaline en serotonine remmen in neuronen in de hersenen , waardoor het de eerste medicatie om specifiek te gaan met depressie en inspirerende belangrijk onderzoek . TCA's worden vandaag nog steeds gebruikt , maar slechts heel af en toe .
MAO

Net als tricyclische antidepressiva , monoamine oxidase remmers ( MAO-remmers) verlagen de activiteit van de enzymen die noradrenaline vernietigen , serotonine en dopamine en worden " monoamines . " MAO-remmers zijn nog steeds in gebruik , hoewel MAOI populariteit is tanende gevolg van potentieel ernstige bijwerkingen .
SSRI

In 1987 , selectieve serotonine heropname remmers ( SSRI's) kwam op de scène . Ze waren het resultaat van onderzoek op basis van wat er was geleerd van MAO-remmers en tricyclische antidepressiva . Om de incidentie van bijwerkingen , SSRI's richten zich op specifieke monoamines afnemen , waardoor alleen de hoeveelheid serotonine in de hersenen .
SNRI

serotonine- noradrenaline heropname remmers ( SNRI ) , uitgebracht in de jaren 1990 , zijn zeer vergelijkbaar met SSRI's , behalve dat SNRI doel zowel serotonine en norepinehprine . Ze beginnen over te nemen voor SSRI's , maar zijn nog steeds niet zo populair als hun voorganger.