Pathofysiologie van bipolaire I stoornis

Bipolaire stoornis is een psychische aandoening die wordt veroorzaakt door defecte neurotransmitters in de hersenen . Het gevolg van deze storing is een verschuiving naar extreme stemmingen. Met een bipolaire stoornis , voorheen manische depressie , de verschuiving is meestal niet plotseling , maar langzaam wordt extremer . Bipolaire stoornis is een ernstige aandoening die soms ziekenhuisopname vereist . Vier verschillende vormen van de aandoening bestaan, maar Bipolaire I is de meest ernstige beschouwd . Manic Episode

Een persoon met de diagnose bipolaire I moet ten minste een manische episode hebben gehad in zijn leven. Een manische episode wordt gekenmerkt door gebrek aan slaap , gevoelens van superioriteit , extreme spraakzaamheid , en extreem risicovol gedrag , zoals de uitgaven al zijn geld of slapen met vreemden .
Depressieve episode

een bipolaire I diagnose heeft een geschiedenis van depressieve episoden , die zeer vergelijkbaar in de natuur te unipolaire depressie zijn niet nodig . De meeste patiënten hebben depressieve episodes . In feite zijn deze episodes vaak ten onrechte gediagnosticeerd.
Impairment

Met beide soorten extreme stemmingsepisode , moet de toestand ernstig genoeg om te interfereren met de dagelijkse zijn activiteiten .
risico op zelfmoord

het tarief van zelfmoordpogingen bij patiënten met een bipolaire stoornis is 20 keer hoger dan voor de algemene bevolking . Mensen met een bipolaire stoornis hebben meer kans om zelfmoord te proberen als ze zijn ontstaan ​​uit een depressieve episode .
Risico van geweld

Manische episodes kunnen cognitieve vermogen beschadigen en kan voorkomen rationeel denken . Als gevolg daarvan , de mensen in het midden van een manische episode hebben een groter risico van een poging het geweld tegen een andere persoon .