Alkaline Lysis Theorie

Wetenschappers gebruiken alkaline lysis plasmide DNA te extraheren uit bacteriën voor gebruik in genetische experimenten . Plasmiden zijn kleine cirkelvormige DNA-moleculen die een klein stukje genetische code voor studie. Waarom Alkaline Lysis

alkalische lysis protocol bestaat uit een reeks oplossingen toegevoegd aan een bacteriële pellet bevattende plasmide DNA. De toegenomen alkaliniteit van de oplossing veroorzaakt cellen barsten . Deze methode van extractie beschermt het plasmide-DNA terwijl het vernietigen van de genomische DNA en denatureren cellulaire eiwitten aan het verstrekken van wetenschapper met een relatief zuiver monster .
SDS en NaOH

Alkaline beschrijft de twee belangrijke chemicaliën gebruikt om de lyse van individuele cellen. Natrium dodecyl ( lauryl ) sulfaat ( SDS ) is een detergens dat de cel gedestabiliseerd door het creëren van gaten in het celmembraan . Natriumhydroxide ( NaOH ) voegt in het afbreken van de celwand , waardoor de cel te desintegreren en laat het genetische materiaal in de oplossing.
Waarom plasmide-DNA overleeft

een bijkomende eigenschap van NaOH in de alkalische lysis protocol is om de waterstofbruggen tussen DNA basenparen verstoren . Deze denatureert genomisch DNA en plasmide- DNA enkelvoudige strengen . De toevoeging van kaliumacetaat aan de oplossing neutraliseert de alkaliteit en de kleine plasmide-DNA kan opnieuw aard en oplossen in de oplossing . Genomisch DNA te groot opnieuw aard zijn gehele lengte . Het en de gedenatureerde eiwitten neerslaan tijdens het centrifugeren het verlaten van het plasmide-DNA in oplossing .