Wat zijn de belangrijkste principes van Biomedische Ethiek

? Biomedische ethiek is een systeem van morele principes tot klinische en administratieve praktijken te begeleiden op het gebied van de geneeskunde . Biomedische ethiek speelt een belangrijke rol bij het bepalen van de juiste behandeling voor patiënten , ervoor te zorgen dat het medisch onderzoek wordt uitgevoerd in een rechtvaardige manier en helpt artsen om complexe beslissingen te nemen. Amerikaanse biomedische ethiek zijn gebaseerd op de vier essentiële principes ontwikkeld door Drs . James Childress en Thomas Beauchamp in hun boek "Principles of Biomedical Ethics ", die voor het eerst werd gepubliceerd in 1977 . Autonomie

Het principe van autonomie stelt dat individuen het recht hebben om hun eigen lot te bepalen, om beslissingen te nemen en om te bepalen wat er gebeurt in hun leven en hun lichaam. Autonomie gaat ervan uit dat mensen verantwoordelijk zijn voor hun eigen welzijn en , wanneer de kans krijgen , zullen keuzes die het meest gunstig zijn voor zichzelf te maken. Dit principe omvat de persoonlijke capaciteit om opties af te wegen en te beraadslagen op een rationele manier . Critici wijzen erop dat bepaalde patiëntenpopulaties , zoals kleine kinderen , mensen met extreme psychische aandoeningen of mensen met cognitieve handicaps , misschien niet in staat om autonoom beslissingen en die andere verzekering van zorg moeten worden in de plaats .


Nonmaleficence

Nonmaleficence is de oudste van het hedendaagse biomedische principes en ontstaat in de eed van Hippocrates die artsen doen geen kwaad . Nonmaleficence verwijst naar de verplichting zich te onthouden van en het voorkomen van zowel directe als indirecte schade aan patiënten. Dit principe is complex , artsen vaak moeten patiënten bloot aan schadelijk voor de doeleinden van behandeling , zoals in het geval van chemotherapie of bestraling . In deze gevallen , het principe van nonmaleficence begeleidt zorgverleners om een ​​cursus van de actie die de minste schade draagt ​​na te streven , minimaliseert het risico van overlijden of verzacht pijn .
Weldadigheid

Terwijl nonmaleficence beschrijft een verplichting om schade te voorkomen , het principe van weldoen maakt artsen verantwoordelijk voor het bevorderen van goede en het bevorderen van de gezondheid en het welzijn van hun patiënten . Weldadigheid helpt begeleiden medische beslissingen die niet alleen de behandeling van het onmiddellijke probleem gezondheid, maar ideaal voor de algemene kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren . Dit principe is gebaseerd op een goed begrip van de menselijke relaties als wederzijdse in de natuur, en het geloof dat we anderen helpen , want we hebben zelf hulp ontvangen .
Justitie

Het principe van justitie verwijst naar de billijke verdeling van de medische zorg en middelen. Dit principe heeft twee vestigingen . De eerste is dat van de vergelijkende rechtvaardigheid , dat betrekking heeft op de concurrentie over een beperkte medische bron. In vergelijkende rechtvaardigheid , wordt de gezondheidszorg men ontvangt gebaseerd op een beoordeling van de behoefte of de urgentie van een aandoening . Vergelijkende rechtvaardigheid houdt ook beslissingen nemen over wie of welke bevolkingsgroepen zijn meer verdienen een beperkte gezondheidsvoorzieningen , zoals in het geval van de beslissing om een ​​beperkt aanbod van medicatie te gebruiken om jonge kinderen of volwassenen te behandelen . Verdelende rechtvaardigheid , aan de andere kant , is het maken van beslissingen over de verdeling van medische hulpmiddelen die niet zijn gebaseerd op de claims van bepaalde mensen . In verdelende rechtvaardigheid , zijn gezondheid middelen verdeeld op basis van economische of sociale principes in plaats van individuele behoeften.