Het verschil tussen een kind Psycholoog en kinderpsychiater

Je kind kan problemen hebben thuis, op school of beide. U zou gedragingen kunnen zien die u zorgen baren of zelfs beangstigen en besluiten dat het tijd is voor professionele hulp. Je moet verschillende factoren overwegen bij het kiezen van de juiste professional om met je kind te werken. Psychologen en psychiaters zijn verschillend in hun methoden en reikwijdte van de praktijk. Je kunt zelfs naar de ander verwijzen als ze denken dat het de mentale toestand van je kind kan helpen.

Functie

Kinderpsychologen en kinderpsychiaters hebben verschillende functies, maar beide zijn toegewijd om kinderen te helpen een gezond leven te leiden en te behouden fysiek, mentaal en emotioneel welzijn.

De functie van een kinderpsycholoog is om je kind te helpen problemen op te lossen, gezonde copingvaardigheden te ontwikkelen en eigenwaarde te creëren. Zijn focus kan zijn op hoe uw kind denkt, groeit en reageert. Deze professionals proberen een vertrouwensrelatie op te bouwen, zodat uw kind zich veilig voelt om haar gedachten en gevoelens te delen.

De functie van een kinderpsychiater is om uw kind te helpen stappen te nemen in de richting van geestelijke gezondheid, maar ze nemen vaak medicijnen in die kunnen maak overgangen eenvoudiger. Ze hebben toegang tot de fysieke en mentale gezondheidsbehoeften van uw kind en kunnen medicijnen voorschrijven om de hersenen te helpen in evenwicht te komen.

Een kinderpsycholoog moet een vergunning hebben van de staat waarin hij oefent. Hij heeft waarschijnlijk een Ph .D., Psy.D. of een Ed.D., volgens de website van Kidshealth. Alle drie zijn intensief getraind in de fysieke, emotionele, sociale en mentale ontwikkeling van kinderen. Ze kunnen zich specialiseren in peuters, kinderen van basisscholen of tieners.

Psychiaters behalen een MD of DO, doctor in de osteopathie, en zijn artsen met geavanceerde opleiding in psycotherapie en farmacologie. Dit stelt hen in staat medicijnen voor te schrijven, evenals werk op het klinische gebied van de psychiatrie. Het zijn vaak adviseurs voor psychologen die vermoeden dat een kind baat kan hebben bij bepaalde medicijnen, zoals antidepressiva, geneesmiddelen tegen ADHD of angststoornissen.

Typen

Psychiaters worden onderverdeeld in twee groepen, met veel sub -specialiteiten in elke groep. De eerste is psychofarmacoloog, expert in hoe psychiatrische geneesmiddelen werken en hoe alle medicijnen samenwerken. Het tweede type zijn psychotherapeuten, die ook naar medische problemen kijken, maar zich concentreren op de gedachten, reacties en copingvaardigheden van uw kind. Ze kunnen een-op-een werken, in groepen en met gezinnen. Kinder-adolescent psychiaters hebben ook twee extra jaren opleiding boven reguliere psychiaters.

Psychologen hebben een Ph.D. en is te vinden in veel verschillende gebieden van de samenleving. Naast klinisch psychologen zijn er neuropsychologen die werken met kinderen met autisme, epilepsie, hersenletsel en andere neuro-ontwikkelingsstoornissen. Psychologen hebben een vergunning en worden gevonden in medische settings, scholen, revalidatiecentra en privépraktijken. Schoolpsychologen hebben een masterdiploma of doctoraat specifiek in de schoolpsychologie.

Overwegingen

KidsHealth adviseert om het volgende te overwegen bij het kiezen van een professional om met uw kind te werken: een huidige licentie om te oefenen in uw staat, type ervaring, dekking door uw verzekering, specialiteiten, vriendelijkheid en authentiek gemak met uw kind. Neem geen genoegen met één totdat jij en je kind zich op hun gemak voelen. Als uw kind zich niet comfortabel voelt bij iemand, kan zij het vertrouwen dat nodig is voor open communicatie niet bereiken.

Waarschuwingen

De American Academy of Child and Adolescent Psychiatry waarschuwt ouders voor waarschuwingsborden die mogelijk professioneel zijn interventie. Bij jongere kinderen zijn ze een afname in cijfers, angst om naar school te gaan, aanhoudende nachtmerries, lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn en buikpijn, agressie naar anderen of zelf, bedreiging van schade of zelfmoord of anderen.

In pre-adolescenten en adolescenten, let op een daling in cijfers, slaap- of eetveranderingen, onvermogen om te concentreren, seksueel acteren, langdurige negatieve stemming en houding, ernstige stemmingswisselingen, herhaald gebruik van alcohol of drugs, ernstige diëten, overgeven of gebruiken laxeermiddelen, consistente schending van de rechten van anderen, verzet tegen het gezag, misbruik van dieren, vandalisme, diefstal, spijbelen, zelfverwonding, bedreiging van het doden van zichzelf of anderen.

, , ] ]