Soorten kraakbeen

Kraakbeen, een soort bindweefsel, is gemaakt van cellen die chondrocyten worden genoemd en het materiaal dat deze cellen uitscheiden. Volgens professor Bruce Babiarz, Rutgers University, speelt de relatief stijve structuur van kraakbeen een zeer belangrijke rol bij de ontwikkeling van een foetus, omdat de vorm van het skelet eerst wordt vastgelegd als kraakbeen voordat het wordt vervangen door bot. Er zijn drie hoofdtypen kraakbeen en elk heeft verschillende kenmerken: hyaline, elasticiteit en fibrocartilage.

Hyaline

Hyaliene kraakbeen heeft vergeleken met andere soorten kraakbeen minder vezels in de matrix en onder een microscoop dit type kraakbeen ziet er erg glad uit, volgens Austin Community College. Bovendien merkt professor Babiarz op dat, vanwege het gebrek aan vezels, hyalienkraakbeen soms "zuiver kraakbeen" wordt genoemd.

Het SUNY Downstate Medical Center bespreekt hoe hyalisch kraakbeen het neustussenschot bekleedt, de structuur die de scheidingslaag scheidt rechter en linker neusgaten; het vormt de ringen van de luchtpijp, algemeen bekend als de windpijp; het verbindt de ribben met het borstbeen, waardoor ze een beperkte beweging hebben; en het lijnen de uiteinden van groeiend bot.

Elastisch

Elastisch kraakbeen heeft een structuur die relatief lijkt op hyaline kraakbeen. Het belangrijkste verschil tussen deze twee soorten kraakbeen is dat elastisch kraakbeen een grote hoeveelheid van een eiwit bevat dat elastine wordt genoemd. Deze elastinevezels, zoals de naam al doet vermoeden, strekken zich gemakkelijk uit en zorgen ervoor dat elastisch kraakbeen zeer flexibel is.

SUNY Downstate Medical Center merkt op dat elastisch kraakbeen wordt gevonden in het oor en de epiglottis, wat de klep is die sluit over de bovenkant van de luchtpijp wanneer u slikt, waardoor wordt voorkomen dat voedsel de luchtpijp verlaat en de longen binnendringt.

Fibrocartilage

Professor Barbiaz beschrijft fibrocartilage als een overgangsweefsel tussen dicht bindweefsel en bot. Fibrocartilage bevat veel collageenvezels, die stijver en minder flexibel zijn dan de elastische vezels van elastisch kraakbeen. SUNY Downstate Medical Center merkt op dat deze vezels erg dik en geïnterlinieerd zijn.

Volgens het SUNY Downstate Medical Center is er fibrocartilage aanwezig tussen de schijven van de wervels in de wervelkolom; het vormt menisci, of de halvemaanvormige structuren die bepaalde gewrichten waaronder de knie kussen; het vormt de schaamsymfysis, die de verbinding is gevormd door de ontmoeting van de rechter en de linker schaambeenderen; en het is vaak aanwezig waar ligamenten en pezen zijn vastgemaakt aan botten.