Medicijnen en behandeling voor astma

Astma is een chronische ziekte zonder genezing, maar een goed astma-management kan een persoon met astma in staat stellen een normaal, actief leven te leiden met weinig symptomen. Het doel van de behandeling van astma is het verminderen van astmasymptomen en het minimaliseren van het risico op astma-aanvallen. Astma management omvat medicijnen en niet-medicamenteuze therapieën en -strategieën.

Welke medicijnen worden gebruikt om astma te behandelen?

Er zijn twee belangrijke soorten medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van astma: controllermedicamenten die helpen om langdurig astma te bereiken controle en zijn bedoeld om dagelijks te worden genomen, en rescue-medicijnen, die bedoeld zijn voor een snelle verlichting van astmasymptomen. Veel mensen verwarren hun controllermedicatie met hun rescue-medicatie, dus het is belangrijk om uw zorgverzekeraar om opheldering te vragen. Ik stel voor om "controller" te schrijven op uw controllermedicijn en "rescue" op uw rescue-medicijn.

Astmamedicijnen kunnen in orale vorm worden ingenomen (hetzij met een pil of vloeistof) of met behulp van een apparaat dat een inhalator wordt genoemd. Om ervoor te zorgen dat geïnhaleerde medicijnen rechtstreeks in uw longen terechtkomen, zal uw arts u laten zien hoe u de inhalator op de juiste manier gebruikt. Hij of zij zal hoogstwaarschijnlijk een spacer of AeroChamber aan je inhalator geven om ervoor te zorgen dat het medicijn in je longen terechtkomt in plaats van in je mond of achterkant van de keel.

Het is belangrijk om je medicijnen in te nemen zoals voorgeschreven. Het is gemakkelijk om vergeten medicatie voor astma te nemen wanneer u zich goed voelt. Als uw arts een controllermedicijn heeft voorgeschreven, ontwikkel dan een manier om te onthouden het medicijn dagelijks in te nemen, bijvoorbeeld door het naast uw tandenborstel te plaatsen of een herinneringalarm in te stellen.

Wat zijn de medicamenten voor de controller?

Inhaled corticosteroïden zijn de meest gebruikte controlemechanismen voor astma. Voorbeelden zijn fluticason (Flovent), budesonide (Pulmicort), beclomethason (Beclovent, Qvar, Vanceril) of mometason (Asmanex). Klinische studies suggereren dat inhalatiecorticosteroïden de meest effectieve medicijnen zijn om de ontsteking en zwelling in de luchtwegen te verminderen, wat astma-aanvallen veroorzaakt. Vermindering van ontsteking in de luchtwegen met inhalatiecorticosteroïden voorkomt astmasymptomen.

Geïnhaleerde corticosteroïden zijn over het algemeen veilig wanneer ze worden ingenomen zoals voorgeschreven, maar elk medicijn heeft bepaalde bijwerkingen bij bepaalde mensen. Over het algemeen zijn de voordelen van inhalatiecorticosteroïden voor het voorkomen van astmasymptomen en -aanvallen groter dan het risico op bijwerkingen. Bijwerkingen van inhalatiecorticosteroïden omvatten een mondinfectie die spruw wordt genoemd en die een aandoening is die kan worden behandeld. De kans dat spruw voorkomt, kan ook worden verminderd door het gebruik van een spacer of AeroChamber. Als u uw mond spoelt met water nadat u inhalatiecorticosteroïden heeft gebruikt, kunt u ook het risico op spruw verminderen. Geïnhaleerde corticosteroïden zijn niet verslavend. Als u een astma-aanval heeft, kan uw zorgverlener ervoor zorgen dat u gedurende korte perioden corticosteroïd of -vloeistof gebruikt om uw astma onder controle te krijgen. Bij langdurig gebruik kunnen deze medicijnen het risico op cataract en osteoporose verhogen. Voor sommige personen met ernstige astma kan een zorgverlener orale corticosteroïden voorschrijven die dagelijks moeten worden genomen.

Leukotriene antagonisten, zoals montelukast (Singulair), zafirlukast (Accolate, Vanticon) of zileuton (Zyflo), blokkeren een kettingreactie die ontstekingen in de luchtwegen veroorzaakt. Deze medicijnen worden via de mond ingenomen. Soms kiezen zorgverleners voor leukotriënenantagonisten als alternatief voor inhalatiecorticosteroïden en soms voegen ze leukotriene antagonisten toe aan inhalatiecorticosteroïden.

Een combinatie van geïnhaleerde langwerkende bèta-2-agonisten en behandeling met inhalatiecorticosteroïden, zoals fluticason-salmeterol (Advair), budesonide-formoterol (Symbicort) of mometason-formoterol (Dulera) vermindert de ontsteking en opent de luchtwegen. Deze medicijnen worden gecombineerd gebruikt, omdat inhalatie langwerkende bèta-2-agonisten niet veilig zijn wanneer ze alleen worden gebruikt.

Ant-IgE-medicijnen zoals omalizumab (Xolair) worden gebruikt voor ernstige astma en worden eenmaal per maand toegediend door een schot .

Cromolyn is een medicijn dat door een verstuiver wordt toegediend. Wat zijn de meest gebruikte reddingsmedicijnen?

Reddingsmedicijnen worden gebruikt wanneer u astmasymptomen ervaart, zoals wanneer u een astma-aanval ondergaat, moet u daarom altijd uw inhalator voor medicatie voor redding bij u dragen. De meest gebruikte reddingsmedicijnen voor astma zijn ingeademde kortwerkende bèta-2-agonisten, zoals albuterol (Proventil, ProAir, Ventolin, Salbutamol, Accuneb). Deze medicijnen werken snel om de strakke spieren te ontspannen en de luchtweg te openen zodat u meteen kunt ademen. Andere reddingsmiddelen omvatten ipratropium-albuterol combinatietherapieën (Combivent) of levalbuterol (Xopenex). Als u merkt dat u meer dan twee keer per week uw rescue-medicatie gebruikt, moet u contact opnemen met uw zorgverzekeraar omdat u mogelijk de dosering van uw controllermedicijnen moet verhogen, die dagelijks worden ingenomen om ontsteking te verminderen.

, , ] ]