Bijwerkingen van antiretrovirale geneesmiddelen

De Centers for Disease Control en Prevention melden dat meer dan 1,1 miljoen Amerikanen hadden het human immunodeficiency virus ( HIV ) vanaf 2006 . HIV is een virus dat het immuunsysteem aantast , belemmert uw vermogen om te vechten tegen infecties die vaak leidt tot de ontwikkeling van de vaak dodelijke aidsvirus . Er zijn geen behandelingen voor HIV en AIDS , maar verschillende voorgeschreven antiretrovirale geneesmiddelen zijn beschikbaar om de verspreiding van HIV in het lichaam te verlagen . Hoewel deze drugs te breiden leven , maar ook de risico's op bijwerkingen te voeren , waarvan de ernst variëren tussen de soorten antiretrovirale geneesmiddelen . Nucleoside reverse transcriptaseremmers

nucleoside reverse transcriptase- remmers of NRTI voorkomen dat hiv verder infecteren cellen van het immuunsysteem door het stoppen van het virus replicatie. Sommige bijwerkingen van NRTI laatste slechts een maximum van 6 weken , zoals vermoeidheid , hoofdpijn en verlies van eetlust . Andere, meer zeldzame bijwerkingen optreden tijdens langdurig gebruik van NRTI termijn. Een voorbeeld is lactaatacidose , een complicatie waar uw bloed te zuur , te beschadigen lichaamscellen . NRTI ook vet zich rond de lever , waardoor een aandoening genaamd hepatische steatose . Een andere verontrustende bijwerking van NTRIs is de herverdeling van het lichaamsvet van de ledematen en billen om lelijke brokken van vet in andere regio's , zoals de achterkant van de nek vormen.
Nonnucleoside reverse transcriptase-remmers

nonnucleoside reverse transcriptaseremmers ( NNRTI's ) functie vergelijkbaar met NRTI's , maar verstoren het replicatieproces met een ander mechanisme . NNRTIs veroorzaken vaak slaperigheid , duizeligheid en verwarring tijdens de eerste 2 tot 4 weken behandeling . Er is ook het potentieel ernstige huiduitslag bij 6 weken zoals het Stevens - Johnson syndroom. Deze huid infectie vereist onmiddellijke medische aandacht voor blijvende ontsierende van de huid of schade aan het hart , longen , nieren of lever te voorkomen .
Proteaseremmers

protease inhibitoren ( PI's) blok enzymen die nodig zijn voor HIV cel reproductie . Omdat PI's verhogen de kans op bloeden , de artsen hen niet voorschrijven voor hemofiliepatiënten . PI's hebben ook de mogelijkheid om het niveau van vet of triglyceriden in je bloed te verhogen en de herverdeling van vet op dezelfde veroorzaken NRTI's . Bovendien PI veroorzaken vaak het ontstaan ​​van diabetes of ongecontroleerde hoeveelheden suiker in het bloed . Meestal symptomen van diabetes beginnen 10 tot 11 weken na het begin PI gebruik . Zelden , PI oorzaak problemen met leverfunctie , waardoor patiënten met een risico voor het ontwikkelen van hepatitis.
Fusieremmers

Fusion remmers voorkomen HIV cellen uit het invoeren van cellen in het immuunsysteem , vertragen van de verspreiding van het virus . Unlike orale antiretrovirale geneesmiddelen , patiënten injecteren fusieinhibitors direct in de bloedbaan . Vaak de injectieplaats geïrriteerd raakt van het geneesmiddel , waardoor cysten of hobbels op de huid . Fusieremmers veroorzaken vaak een vermindering van de infectie te bestrijden witte bloedcellen , waardoor de kans op ziektes zoals longontsteking .
Chemokine co-receptor antagonisten en integrase -remmers

Chemokine coreceptor antagonisten ( CCA ) bestrijding van HIV cellen door die delen van de virale cellen die nodig zijn voor het binnenvallen van lichaamsweefsels , terwijl integrase -remmers (IIS ) stoppen met het proces van HIV- replicatie van DNA in cellen van het immuunsysteem . Geringe bijwerkingen van zowel CCA en IIs zijn diarree , misselijkheid , vermoeidheid, duizeligheid en pijn in de gewrichten . CCA's verhogen de kans op het oplopen van de bovenste luchtwegen , waardoor congestie , hoesten en ademhalingsproblemen . IIs roept vaak abnormale dromen evenals een jeukende huiduitslag . Bovendien , beide klassen van geneesmiddelen hebben effecten op de lever die de acties van proteaseremmers nabootsen.