Postexposure HIV behandelrichtlijnen

postexposure profylaxe gebruikt om HIV-infectie te voorkomen, is verdeeld in twee grote behandelingsgroepen : degenen die beroepshalve blootgesteld worden , zoals artsen en verpleegkundigen ( PEP ) , en degenen die nonoccupationally worden blootgesteld ( NPEP ) . NPEP is geen gangbare behandeling , simpelweg omdat als er nonoccupational blootstelling is geweest, dan was het waarschijnlijk te wijten aan iets in levensstijl van het individu . Lifestyle-gerelateerde blootstelling heeft een veel hogere kans van optreden meerdere malen , terwijl de artsen of verpleegkundigen met accidentele blootstelling is waarschijnlijk niet meer dan een keer voorkomen . Beide vormen van postexposure behandeling volgen soortgelijke procedures en voor-en nadelen te delen . PEP

Verschillende kortdurende behandelingen beschikbaar zijn voor een postexposure verloop van de antiretrovirale behandeling , hoewel de meeste artsen blijven AZT en 3TC gebruiken , vaak in de vorm van Retrovir en Epivir tweemaal daags voor een totaal 1200 mg per dag . Een andere behandelingsschema een korte kuur ( ongeveer 4 weken ) Combivir , die een tablet met 300 mg en 150 mg AZT 3TC dat tweemaal per dag wordt ingenomen . Er zijn andere combinaties ook beschikbaar , maar deze bijzondere combinatie heeft minder ernstige bijwerkingen en minder van een kans op toxiciteit voor de organen wanneer genomen op korte termijn .
NPEP

Nonoccupational profylaxe na infectie wordt meestal niet voorgeschreven door artsen grotendeels te wijten aan de reden voor de belichting , de bijwerkingen van ARV drugs en ​​bijbehorende naleving kwesties voor niet-geïnfecteerde individuen . Mocht NPEP behandeling worden voorgeschreven , patiënten volgen een vergelijkbaar medicatie als voor beroepsmatige blootstelling : Retrovir en Epivir tweemaal per dag , of Combivir tweemaal per dag . Deze behandeling moet worden voortgezet voor een volledige 4 weken .
En nadelen

De voordelen van een korte cursus van antiretrovirale medicijnen om HIV-infectie te voorkomen zijn gemakkelijk te zien . De Combivir methode is relatief veilig en niet giftig voor kleine oplagen , is veilig te nemen tijdens de zwangerschap als een zwangere vrouw is in gevaar is gebracht voor HIV -infectie , en bijwerkingen van het medicijn zijn meestal voorspelbaar en beheersbaar . De AZT in Combivir is gebruikt in meer onderzoeken dan andere drugs , dus het is bewezen vaker effectiever dan andere ARV behandelingen. Echter, hoewel de bijwerkingen voorspelbaar zijn , kunnen ze nog steeds relatief zwaar . Bijwerkingen kunnen zijn misselijkheid en braken , diarree , hoofdpijn en vermoeidheid en kan alle variëren van relatief mild tot ernstig en kan zelfs leiden tot verdere problemen als gevolg van uitdroging . Wat nog belangrijker is , ernstige bijwerkingen vaak bijdragen aan een slechte therapietrouw, die profylactisch mislukking en ( indien geïnfecteerd ) virale resistentie kunnen veroorzaken .