Richtlijnen voor implanteerbare defibrillators

Een implanteerbare cardioverter - defibrillator of ICD is een klein apparaatje ter grootte van een kleine mobiele telefoon die de binnenkant van de borstkas wordt geplaatst . Dit apparaat helpt met een aantal van hartritmestoornissen . Hartritmestoornissen zijn onregelmatige hartslag die te snel of te langzaam . De ICD reparaties het probleem door het toedienen van een schok om het hart wanneer dat nodig is door middel van draden die het apparaat aansluit op het hart . Deze schok brengt de hartslag weer normaal. Het bepalen van de noodzaak

Artsen bepalen de noodzaak van een ICD door het uitvoeren van een aantal verschillende soorten van diagnostische tests . Deze tests bevatten vaak een combinatie van een van de volgende procedures : elektrocardiografie ( ECG ) , echocardiografie , elektrofysiologie studie ( EPS ) , Holter monitoring en een evenement recorder. Als diagnostische tests tonen elke abnormalties gerelateerd aan hartritmestoornissen , zal doorgaans een ICD geïmplanteerd worden , volgens de Mayo Foundation voor Medisch Onderwijs en Onderzoek .
Wanneer een ICD kan helpen

Personen gediagnosticeerd met hartritmestoornissen moet het apparaat . Personen beschouwd als de meest geschikte voor een ICD te omvatten die met ventriculaire tachycardie , naast degenen die bezwijmd ventriculaire tachycardie . Andere kandidaten die zijn ideaal voor implantatie van dit apparaat zijn onder degenen die een hartstilstand hebben overleefd .
Implantatie Richtlijnen

Het apparaat wordt meestal geïmplanteerd in de borst door een procedure die een kort verblijf in het ziekenhuis vereist . Als alles goed gaat , de procedure duurt niet langer dan drie uur . De patiënt krijgt een milde verdovende medicatie voor het gebied en een kalmerend middel om hem in een ontspannen toestand te houden . Zodra het gebied is gevoelloos , worden leads schroefdraad door aders onder het sleutelbeen naar het hart . Deze toevoeging wordt gedaan met de begeleiding van een X - ray . De kabels worden daarna verbonden met de bodem van het hart , en het andere kabeleinde is verbonden met het betreffende toestel . Het apparaat wordt vervolgens geïmplanteerd onder de huid door middel van een kleine chirurgische ingreep , volgens de Mayo Foundation voor Medisch Onderwijs en Onderzoek .

Na dit deel van de procedure is voltooid , moet de arts de ICD programmeren. Op dit punt zal de patiënt onder algehele narcose , zodat de arts schokken kan leveren aan het hart , zonder medeweten van de patiënt , omdat de verschillende oorzaken voor het testen van geleverde pijnlijk kan zijn . Het apparaat kan worden geprogrammeerd om snelle hartslag , trage hartslag te behandelen, en kunnen worden gebruikt om hartactiviteit opnemen op het optreden van aritmie een patiënt volgen . Wanneer het apparaat geprogrammeerd , de patiënt blijft gewoonlijk in het ziekenhuis voor twee tot drie dagen . Voordat hij werd ontslagen uit het ziekenhuis , zal de ICD worden gecontroleerd om er zeker van dat het werkt naar tevredenheid van de arts. Na de eerste plaatsing van het apparaat , worden niet meer chirurgische procedures algemeen vereist , maar follow - ups met de arts zijn belangrijk om ervoor te zorgen de ICD goed blijft werken , zegt de Mayo Foundation voor Medisch Onderwijs en Onderzoek .