Basale ganglia TIC Disorder

De basale ganglia , een groep zenuwcellen gelegen in het midden van de hersenen , zijn grotendeels verantwoordelijk voor het leren en motorische controle . Basale ganglia werk met andere delen van de hersenen te helpen beslissingen te nemen en op te roepen en uit te voeren goed gecoördineerde bewegingen. Storing van de basale ganglia kunnen motorische tics , die plotseling zijn , herhaald , ongecontroleerde bewegingen van spiergroepen , of vocale tics - geluiden die onvrijwillig worden gemaakt veroorzaken . Oorzaken

basale ganglia tic disfunctie kan worden veroorzaakt door abnormale regulatie van dopamine , een chemische stof in de hersenen die helpt overbrengen van zenuwimpulsen . Over- activiteit van dopamine vermindert het vermogen van de basale ganglia gedrag remmen , wat vaak resulteert in tics . Hoewel geen gen is gelokaliseerd , wordt de gevoeligheid voor ticstoornissen genetisch zijn . In sommige gevallen kan ticstoornissen veroorzaakt door drugs of voorgeschreven medicijnen , vooral , cocaïne of stimulerende middelen .
Symptomen

Tic stoornissen vormen een breed spectrum van symptomen die kunnen variëren van kleine verstoringen ernstige hinder voor het dagelijks leven . Symptomen beginnen meestal vóór de leeftijd van 18 , en omvatten plotselinge , onwillekeurige , zich herhalende bewegingen of gebaren, zoals ogen knipperen of arm klappen, of geluiden zoals knorren of hoesten . Sommige patiënten kan in het kort de symptomen voor een korte periode van tijd. De resulterende spanning , echter , maakt de tics ernstiger wanneer zij uiteindelijk worden vrijgelaten .
Categorieën

Er zijn verschillende soorten van tic-stoornissen . Voorbijgaande tic stoornissen beginnen in de kindertijd , maar hij tijdelijk slechts gedurende enkele weken of maanden . Deze tics zijn beter zichtbaar tijdens stressvolle of emotionele tijden . In tegenstelling , de duur van chronische tic stoornissen vele jaren . De meest ernstige vorm van tic -stoornis wordt genoemd Tourette syndroom - of TS . Met TS , zowel motorische en vocale tics verschijnen op een bepaald moment tijdens de ziekte . De tics zijn meer intense en langdurige en ze leiden tot ernstige beperkingen in het dagelijks functioneren .
Diagnose

Er zijn geen objectieve tests om tic -stoornis te diagnosticeren , maar brain imaging studies kunnen worden uitgevoerd om uit te sluiten andere ziekten die tic-stoornissen na te bootsen . Een klinische diagnose wordt gesteld door het observeren van de symptomen , het bestuderen van de geschiedenis van de symptomen en het verzamelen van informatie over andere familieleden die de aandoening kan hebben , zoals het is vastgesteld dat de neiging om tics ontwikkelen is genetisch bepaald.

Behandeling

behandelingen zijn beschikbaar om te helpen bij het beheren symptomen van tic -stoornis , maar er is geen genezing . Counseling, biofeedback en ontspanning technieken kunnen helpen om stress te verlichten , wat resulteert in tic -reductie. Habit reversal training helpt bij het verhogen van het bewustzijn van tics en helpt strategieën om te reageren om ze te ontwikkelen . Medicijnen die blok dopamine helpen zijn een optie , en in ernstige gevallen , kan diepe hersenstimulatie worden gebruikt .