Wat zijn de Vaccins voor Rabiës

? Hondsdolheid is een virale ziekte die zowel wilde als gedomesticeerde dieren , zoals vleermuizen , honden , stinkdieren en wasberen infecteert . Het virus wordt overgedragen via speeksel , en wordt vaak gecontracteerd door beten en krassen . Wanneer de symptomen ontwikkelen , kan het fataal geworden . Er zijn twee soorten van rabiës vaccinaties : zenuwweefsel en HDCV . Zenuwweefsel Vaccin

Zenuwweefsel vaccin wordt toegediend in een reeks van intramusculaire injecties , meestal in de deltaspier van de arm . Zenuwweefsel vaccins zijn gemaakt van inactieve virus gekweekt in schapen- of de hersenen geitenkaas.
HDCV

Menselijke diploïde cel vaccins ( HDCV ) ook bestaan ​​uit inactieve virus materiaal, maar zijn geoogst uit humane diploïde cellen . Deze vaccins zijn veruit de meest gebruikte in Noord-Amerika en Europa .
Voors en tegens

Zenuwweefsel vaccins zijn de meer primitieve van de twee typen . Ze hebben een lagere effectiviteit tarief , meer bijwerkingen en moet vaker worden toegediend . Echter, ze zijn veel goedkoper te beheren dan HDVC , en daarom zijn praktischer in ontwikkelingslanden met hoge tarieven van blootstelling aan hondsdolheid .
Gebruikt voor Post- Exposure

Hondsdolheid vaccinaties kunnen worden gebruikt om te voorkomen rabiës infectie toekomstige positie en de ontwikkeling van symptomen na infectie te voorkomen . Geïnfecteerde personen moeten eerst een dosis van rabiës immunoglobuline , dat een bloedproduct voor onmiddellijke immunal bescherming , gevolgd door een reeks van vaccinatie opnames te maken .
DNA Vaccins

wetenschappers zijn het ontwikkelen van DNA-vaccins , die alleen DNA-strengen in plaats van met inbegrip van extra drager van virussen of eiwitten te gebruiken. Deze vaccinaties hebben bewezen zeer effectief en goedkoop tijdens dierproeven , maar een menselijk vaccin is nog niet beschikbaar .