AIDS in Afrika Informatie

Sinds de vroegste gerapporteerde gevallen in de jaren 1980, heeft AIDS is een wereldwijde epidemie. Nergens, echter, is de ziekte al meer verwoestende dan in Afrika. Hoewel het slechts een achtste van de wereldbevolking, Afrika goed voor tweederde van de mensen die besmet zijn met aids en 75 procent van alle sterfgevallen door de ziekte. AIDS heeft alle terreinen van de Afrikaanse samenleving aangetast en brengt ernstige uitdagingen voor wat nu al een van de armste regio's van de wereld. Eerste officiële geval geschiedenis

Afrika's
van aids werd gemeld in 1982. Echter, Avert, een internationale aids liefdadigheid gevestigd in het Verenigd Koninkrijk, citeert verleden studies die gevallen van AIDS stel in Afrika al in de jaren 1960. De ziekte epidemische niveaus in Afrika in de jaren 1980 en verder te verspreiden in de jaren die volgden. Overdracht van de ziekte was vooral snel op het gebied van Oost-Afrika rond het Victoriameer.
Factoren

Onderzoek
door nationale en internationale organisaties, waaronder AIDS Actie, de Wereldgezondheidsorganisatie Organisatie en de Verenigde Naties, hebben een verscheidenheid van economische, sociale en culturele factoren aangehaald als een bijdrage tot de verspreiding van aids in Afrika. Die factoren zijn onder meer armoede, de lage sociale status van vrouwen, prostitutie, sociale vooroordelen tegen condooms en arbeidsmigratie. Vrachtwagenchauffeurs en andere werknemers ver van hun huizen en families vaak betutteld prostituees, die bijdragen tot de verspreiding van de ziekte.
Effecten

Volgens de Verenigde Naties , AIDS is de belangrijkste doodsoorzaak in Afrika. Vrouwen goed voor bijna 60 procent van de gevallen van AIDS in Afrika. Vrouwen en jongeren leeftijden van 15 tot 24 lopen het grootste risico, volgens de Kaiser Family Foundation. Daarnaast zijn veel Afrikaanse pasgeborenen besmet met de ziekte als gevolg van overdracht van HIV-positieve moeders. De prevalentie van AIDS onder volwassenen is de economie van veel Afrikaanse landen verwoest, met veel mensen vermist werk wegens ziekte. Sterfgevallen onder leraren hebben een ernstige weerslag onderwijssystemen in veel Afrikaanse landen.
Preventie /Solution

Afrikaanse regeringen en internationale organisaties
waren traag om te reageren op de verspreiding van aids. Corruptie, alsmede oorlogen en stagnerende economieën, bemoeilijkt het vermogen van Afrikaanse regeringen om te reageren op de epidemie. Ondertussen, internationale organisaties zoals de Wereldgezondheidsorganisatie achtte AIDS in Afrika's top zorg voor de volksgezondheid zijn. In meer recente jaren, echter, de meeste Afrikaanse landen hebben nationale strategieën en beleid om te gaan met de ziekte ontwikkeld. Schattingen van de Verenigde Naties en de WHO in 2007 blijkt dat de prevalentie van aids in Afrika heeft gestabiliseerd. Sommige landen hebben zelfs aangetoond dalende infectie tarieven.
Geografie

De incidentie van HIV-infectie en aids varieert in regio's van Afrika. Het tarief van de infectie is in Zuid-Afrika veel hoger dan in Oost-en West-Afrika. In Zuid-Afrika, Zambia en Zimbabwe, een naar schatting 15 procent tot 20 procent van de bevolking is besmet met HIV. In Botswana, de infectie is meer dan 23 procent. Infectie tarieven hoger zijn dan 5 procent in Oost-Afrikaanse landen zoals Kenia en Oeganda. In Nigeria, hiv-infecties zijn 3 procent. Een van Afrika's laagste hiv-infecties is in Senegal, waar de snelheid wordt geschat op minder dan 1 procent. Senegal was een van de eerste Afrikaanse landen om agressieve actie te ondernemen tegen de ziekte.
Beroemde Ties

Voor sommige Afrikaanse leiders, heeft aids niet alleen een nationaal epidemie, maar een bron van persoonlijk verdriet ook. In 1987, de Zambiaanse president Kenneth Kaunda kondigde aan dat zijn zoon, Masuzyo, was overleden aan aids. In 2005, AIDS eiste het leven van Makgatho Mandela, de zoon van de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela.