Pros & Cons van Gelelektroforese

Gelelektroforese wordt gebruikt om afzonderlijke moleculen op basis van molecuulgewicht en lading. Desoxyribonucleïnezuur (DNA), ribonucleïnezuur (RNA) en eiwitten kunnen worden gescheiden onder toepassing van gelelektroforese. Agarose polyacrylamide en zijn de meest voorkomende materialen gebruikt om de gel te vormen. Geschiedenis

Gelelektroforese
werd voor het eerst geïntroduceerd in de jaren 1930. In de jaren 1960 en 1970, de meeste van de technieken voor het scheiden van DNA en eiwitten werden ontwikkeld
Voordeel:. Detection Limits basis van grootte

meest
DNA, RNA en eiwitten kunnen worden gedetecteerd met behulp van gelelektroforese, ongeacht de grootte. De concentratie van de gel matrix wordt vooraf gekozen om het molecuul van belang op basis van de geschatte grootte eenvoudig te scheiden
Voordeel:. Uitgangsmateriaal

Een grote hoeveelheid uitgangsmateriaal is niet noodzakelijk voor gelelektroforese. Bijvoorbeeld, kan picogram DNA worden gedetecteerd met behulp van elektroforese
Nadeel:. Moeilijk om Samples

Extract Zodra een monster is uitgevoerd op een gel, is het mogelijk om Extraheer het monster uit de gel voor verdere analyse. Het is echter bijna onmogelijk om al het materiaal in het oorspronkelijke monster te verkrijgen
Nadeel:. Schadelijk Materialen

Care
moet worden genomen bij de omgang met materialen die worden gebruikt in gel-elektroforese . Zo wordt ethidiumbromide vaak gebruikt in DNA-gelelektroforese, en is een bekend mutageen.