Bijwerkingen van antiretrovirale geneesmiddelen

De Centers for Disease Control en Prevention rapport dat meer dan 1,1 miljoen Amerikanen hadden het human immunodeficiency virus (HIV) vanaf 2006. HIV is een virus dat het immuunsysteem aantast, belemmert je vermogen om te vechten tegen infecties, die vaak leidt tot de ontwikkeling van de vaak dodelijke aids-virus. Er zijn geen behandelingen voor HIV en AIDS, maar verscheidene recept antiretrovirale geneesmiddelen beschikbaar voor de verspreiding van HIV verlagen in het lichaam. Hoewel deze geneesmiddelen te verlengen levens, ze dragen ook risico's op bijwerkingen, waarvan de ernst varieert tussen de soorten antiretrovirale geneesmiddelen. Nucleoside Reverse Transcriptase remmers

Nucleoside Reverse Transcriptase remmers of HIV NRTI voorkomen van verdere infecteren immuunsysteemcellen door het stoppen van het virus replicatie. Sommige bijwerkingen van NRTI laatste slechts een maximum van 6 weken, zoals vermoeidheid, hoofdpijn en verlies van eetlust. Andere, meer zeldzame bijwerkingen ontwikkelen tijdens langdurig gebruik van NRTI. Een voorbeeld is lactaatacidose, een complicatie waarbij uw bloed te zuur, schadelijk lichaamscellen. NRTI ook leiden tot vet zich rond de lever, waardoor een aandoening genaamd hepatische steatose. Een andere verontrustende bijwerking van NTRIs is de herverdeling van het lichaamsvet van de ledematen en billen om lelijke brokken van vet te vormen in andere regio's, zoals de achterkant van de nek.
Nonnucleoside reverse transcriptase-remmers

nonnucleoside reverse transcriptase-remmers
(NNRTI's) functioneren op dezelfde wijze als NRTI's, maar de replicatie proces met behulp van een ander mechanisme verstoren. NNRTIs vaak slaperigheid, duizeligheid en verwarring tijdens de eerste 2-4 weken van behandeling. Er is ook het potentieel ernstige huiduitslag 6 weken zoals Stevens-Johnson syndroom. Deze huidinfectie vereist onmiddellijke medische aandacht om te voorkomen dat permanente ontsierende van de huid of beschadiging van het hart, longen, nieren of lever.
Proteaseremmers

Protease
inhibitoren (PI) blok enzymen noodzakelijk HIV cel reproductie. Omdat PI's vergroten de kans op bloedingen, doen artsen ze niet voorschrijven voor hemofiliepatiënten. PI ook het potentieel om het niveau van vet of triglyceriden verhogen in het bloed en de herverdeling van vet vergelijkbaar met NRTI veroorzaken. Bovendien PI veroorzaken vaak het ontstaan ​​van diabetes of ongecontroleerde hoeveelheden suiker in het bloed. Meestal symptomen van diabetes begint 10-11 weken na het begin PI gebruik. Zelden, PI's veroorzaken problemen met de werking van de lever, waardoor patiënten met een risico voor het ontwikkelen van hepatitis.
Fusie Remmers

Fusion remmers voorkomen dat HIV-cellen uit het invoeren van cellen in het immuunsysteem, vertragen van de verspreiding van het virus. Unlike orale antiretrovirale geneesmiddelen, patiënten injecteren fusieinhibitors direct in de bloedbaan. Vaak is de injectieplaats geïrriteerd van het geneesmiddel, waardoor cysten of hobbels op de huid. Fusieremmers veroorzaken vaak een vermindering van de infectie te bestrijden witte bloedcellen, waardoor de kans op ziektes zoals longontsteking.
Chemokine co-receptor antagonisten en integrase-remmers

Chemokine coreceptor antagonisten
(CCA) te bestrijden HIV-cellen door het beïnvloeden van delen van virale cellen die nodig zijn voor het binnenvallen lichaamsweefsels, terwijl integrase-remmers (IIs) stopt het proces van HIV-DNA-replicatie in cellen van het immuunsysteem. Geringe bijwerkingen van zowel CCA en IIs zijn diarree, misselijkheid, vermoeidheid, duizeligheid en pijn in de gewrichten. CCA's vergroten de kans van aanbestedende bovenste luchtweginfecties, waardoor congestie, hoesten en ademhalingsproblemen. IIs roept vaak abnormale dromen, evenals een jeukende uitslag. Bovendien, beide klassen van geneesmiddelen hebben effecten op de lever dat de maatregelen van proteaseremmers na te bootsen.