Cerebral Palsy Geschiedenis

Cerebrale parese is een neuromusculaire aandoening die ervoor zorgt dat patiënten om ernstige problemen met beweging, met name motorische vaardigheden hebben. Er zijn een aantal soorten en niveaus voorwaarden gedefinieerd hersenverlamming. De aandoening werd geïdentificeerd in het midden van 1800; sindsdien theorieën over de oorzaken en mogelijke behandelingen van cerebrale parese zijn sterk varieerde. Definitie
Alle p soorten hersenverlamming veroorzaakt door beschadiging of abnormale ontwikkeling van het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor spiercontrole, toon en beweging. Verschillende delen van de hersenen controle verschillende motorische functies, en het type van de cerebrale parese die zich ontwikkelt is afhankelijk van welk deel van de hersenen is niet juist functioneert.

Personen
met spastische cerebrale parese last van stijve spieren die kunnen eikel ongecontroleerd. Spastische hersenverlamming kunnen beïnvloeden het hele lichaam, alleen de benen of de helft van het lichaam.

Personen
met dyskinetic hersenverlamming hebben moeite met coördinatie. Hun spieren kan langzaam en ongecontroleerd bewegen.

Andere soorten hersenverlamming
zijn een mengsel van spastische en dyskinetische symptomen.
Discovery

In 1860, Britse arts William Little opgenomen de gegevens van jonge patiënten die lijden aan stijve, schokkerig spieren in hun ledematen en die aanzienlijk achterbleef bij andere kinderen in hun vermogen om elementaire motorische vaardigheden te ontwikkelen en uit te voeren. Weinig noemde de aandoening cerebrale verlamming. Kleine keek naar de kinderen over een periode van tijd en bepaald dat de toestand leverde verbeteren of verslechteren als ze ouder werden.

Little blijkt dat de meerderheid van de kinderen die lijden aan het probleem had te vroeg of na een lange, ingewikkelde leveringen zijn geboren . Hij de hypothese dat de wortel van het probleem lag in de hersenen van de baby's worden beroofd van zuurstof in de loop van een moeilijke geboorte.
Theorieën

Little's theorie dat zuurstoftekort bij de geboorte is de belangrijkste oorzaak van hersenverlamming werd geaccepteerd als de conventionele wijsheid tientallen jaren na zijn originele observaties. Hoewel in 1897 de neuroloog Sigmund Freud stelde dat, omdat de meeste hersenverlamming patiënten ook last van mentale retardatie, de wortel van het probleem moet liggen in afwijkingen tijdens de ontwikkeling van de hersenen van de baby in de baarmoeder, het was pas in het midden van 1980, dat medisch onderzoek definitief bewezen dat de geboorte complicaties zijn niet een belangrijke factor die bijdraagt ​​tot hersenverlamming
Oorzaken

Moderne medisch onderzoek
ondersteunt de theorie dat cerebrale parese -. eventueel zoveel als 70-80 procent van alle gevallen - is het gevolg van problemen die zich voor de geboorte. Hoewel de oorzaken zijn niet specifiek geïdentificeerd, zijn er een aantal risicofactoren geassocieerd met cerebrale parese, onder meer de moeder lijdt aan een infectie tijdens de zwangerschap, vroeggeboorte, aangeboren afwijkingen, een infectie vroeg in het leven van het kind, meerlingen, en laag geboortegewicht.
Behandeling

Er is geen remedie voor cerebrale parese. De voor hersenverlamming patiënten behandelingen richten zich op het helpen van de individuele ontwikkeling van het hoogste niveau van onafhankelijkheid mogelijk. Fysieke therapie die werkt op het verminderen van spierstijfheid en spasticiteit en het vergroten van grote motorische vaardigheden is een hoofdbestanddeel van hersenverlamming therapie voor jaren. Moderne behandelingen combineren vaak fysiotherapie met ergotherapie (gericht op kleine motorische vaardigheden), logopedie, en theraputic elektrische stimulatie (TES). TES levert kleine elektrische schokken aan de spieren, terwijl het individu slaapt en wordt gedacht om de hoeveelheid spiervezels te verhogen.