Criteria voor Intermediate en Critical Care

De patiënten die een medische faciliteit zal, op een bepaald punt, ontvangt een niveau van zorg beslissing. Deze classificatie is bedoeld om de patiënt te plaatsen in de juiste instelling van de juiste niveau zorg voor hun letsel of ziekte waarborgen. Of de patiënt is opgenomen, afgevoerd, of toegewezen aan intermediaire of kritische zorg afhankelijk opgericht door medische boards criteria en, zelfs, de Amerikaanse regering. Functie

Intermediate care is een brede term die wordt gebruikt om het niveau van behandeling voor patiënten die behoefte hebben aan zorg hoger dan basisartsendiploma maar lager dan intensive care of kritische beschrijven. De uitdrukking is ontstaan ​​in het Verenigd Koninkrijk om oudere patiënten, vooral in verpleeghuis instellingen classificeren. De intermediate care indeling is meer over het beleid (verzekeringen, plaatsing) dan de werkelijke wetenschap. In tegenstelling, de term care een vaste definitie. Intensive care patiënten levensbedreigende verwondingen of ziektes waarbij vitale organen. Deze patiënten wordt behandeld om orgaanfalen die dreigt te fataal te voorkomen.
Identificatie

Identificeren van een intermediate care patiënt is niet iets wat gemakkelijk gedaan op zicht --- een bezoeker zal niet typisch zien ventilatoren, buizen, of andere middelen van het behoud van het leven. Deze patiënten zijn vooral in zorginstellingen in plaats van ziekenhuizen. Intermediate care-patiënten hebben geen hospitalisatie vereisen, maar zou niet thuis te vertrouwen op periodieke bezoeken aan een arts te blijven --- ze consistent toezicht nodig hebben. In sommige gevallen, kan intensive care patiënten worden geïdentificeerd door ventilatoren, intraveneuze lijnen, en andere monitoren die vaak gepaard gaan hun zorg. Echter, de ware identificatie komt van hun diagnose en voorgeschreven behandeling: als het stoppen van de behandeling zou resulteren in een snelle, levensbedreigende daling van de gezondheid, een patiënt hoort in kritieke zorg
Intermediate Care. Criteria

Een van de meest gebruikte criteria om te bepalen of de patiënt intermediaire zorg vereist is richtlijnen van de federale overheid voor Medicaid ontvangers. Deze criteria bepaalt de voorwaarden waaronder patiënten moeten continue zorg door een gediplomeerd arts, alsmede een of meer andere bepalingen, waaronder bewaking van het dieet, therapie, en directe bijstand van een andere persoon voor taken zoals eten en aankleden.

Kritische Criteria Care

De criteria voor kritieke zorg kan variëren, is dat deze uitdrukking wordt gebruikt in ziekenhuizen en zorginstellingen, en is uitwisselbaar met de term intensive care. De Society of Critical Care Medicine schetst hun toelatingscriteria als een gebrek aan autonomie (het lichaam kan zichzelf niet in stand) en het ondersteunen van wetenschappelijk bewijs van. Als wetenschappelijk bewijs is niet direct beschikbaar, deskundig advies van een intensive care arts is aanvaardbaar.
Overwegingen

Toegeven en behouden van een intensive care patiënt, in veel instellingen, ook afhankelijk van wilsverklaringen. Patiënten die documenten waaruit blijkt dat het einde van hun levensduur voorkeuren hebben ondertekend, gemaakt wilsverklaringen, of toegewezen aan een medische volmacht kan de loop van hun niveau van zorg te veranderen --- hoewel aanvankelijk overwogen voor kritieke zorg, kunnen zij worden ingedeeld "te ziek om voordeel "op basis van hun weigering van levensondersteunende apparatuur.