DNA-analyse

DNA-analyse is het proces van het sluiten indien genetisch materiaal behoort tot een bepaalde persoon of een groep. Het is ook bekend als DNA-profilering en DNA typering. Het is vooral een werkwijze voor het identificeren van een persoon op basis van hun genetische samenstelling. De werkwijze wordt uitgevoerd door een bemonstering van het DNA uit elk van een groot aantal mogelijke bronnen, waaronder bloed, speeksel, sperma of haar. De resultaten worden dan vergeleken met het DNA van mogelijke bronnen. Geschiedenis

Een Engels geneticus, Alex Jeffreys wordt gecrediteerd met het ontwikkelen van de methode voor het identificeren van individuen, of DNA profilering, in 1985. Hij ontdekte dat specifieke gebieden van DNA gehuisvest bepaalde DNA-sequenties. Bovendien werden deze sequenties herhaaldelijk gevonden. Hij leerde ook dat de hoeveelheid van de herhaalde secties binnen een steekproef verschilt van persoon tot persoon zou zijn.
Functie

mens
, zoals alle levende organismen, moeten binnen ze DNA dat wordt doorgegeven van hun ouders. Dit DNA bestaat uit "base pairs", die de vier componenten, A, C, T en G. Deze worden samengevoegd en vormen lange, keten-achtige sequenties. Dit zijn de genen in ons lichaam. Genen zijn de genetische woorden die communiceren met onze cellen en hen te vertellen wat te doen. Sinds negenennegentig procent van de menselijke DNA is identiek, de verschillen die zijn gevonden bij mensen zijn in de volgorde van de basenparen.
Belang

One van de belangrijkste instrumenten voor wetshandhaving om misdaden op te lossen is het gebruik van DNA-analyse. Vaak, wanneer een misdrijf is gepleegd, de dader kan achter sporen van zijn of haar DNA die kunnen worden gebruikt als bewijs in een strafrechtelijke procedure te verlaten. Door het evalueren van monsters van bloed, sperma, vingernagels, huidcellen en ander materiaal achtergelaten op items, zoals kleding en oppervlakken, kunnen analisten DNA-analyse uit te voeren. Ze vergelijken de testresultaten van de op de plaats delict met het genetisch materiaal van de verdachte verzamelde bewijsmateriaal. Het zal ofwel identificatie van de persoon als een mogelijke bron of elimineren van het individu.
Voordelen

Naast het helpen om misdrijven op te lossen, DNA-analyse is nuttig in het helpen van ouders en gezondheid zorgverleners die zijn op hun hoede voor erfelijke ziekten en medische aandoeningen bij foetussen en pasgeborenen. Diagnostische testen kunnen worden uitgevoerd voor ziekten zoals Alzheimer, sikkelcelanemie, spierdystrofie, ziekte van Huntington en hemofilie. DNA-fingerprinting wordt ook gebruikt voor het doel van vaderschap testen om uit te vinden de biologische vader van een kind. In sommige gevallen is het testen uitgevoerd om de moeder te identificeren.
Misconceptions

analyseproces DNA gewoonlijk gebruikte materialen geen individu identificeren door zijn DNA. Dit zou leiden tot het analyseren van de miljoenen basenparen sequenties in het DNA van de unieke sequenties onthullen. Algemeen DNA analisten gebruiken een methode die "herhalende patronen" openbaart in gedeelten van het genetisch materiaal. Dit proces is een individu niet identificeren. Dit betekent echter beslissen of twee DNA-monsters zijn een match. Het kan ook bepalen of de monsters zijn van personen die verbonden zijn of niet gerelateerd.