De geschiedenis van schizofrenie

Schizophrenics worden vaak bestempeld als "gek". Het is gemakkelijk te zien waarom. De symptomen wijzen op een verstoring in de psychose die zich kan ontwikkelen tot een acute aandoening. De achtergrond van deze psychische stoornis is onderzocht door psychologen en psychiaters over de hele wereld. Het doel is om een ​​dieper begrip van de aandoening te krijgen. Over Schizofrenie

Schizofrenie
is niet gedeeltelijk aan leeftijd, ras of geslacht en bestaat al duizenden jaren. Over het algemeen lijkt het tijdens de late adolescentie of vroege volwassenheid. Omdat ieder mens is anders gestructureerd, de gevolgen van schizofrenie variëren van persoon tot persoon
Tekenen

Een schizofreen zal vertonen typisch het bepaalde symptomen:. Hallucinaties, waarbij de patiënt geuren, smaken en voelen dingen die niet aanwezig zijn, wanen, zoals paranoia, vreemd gedrag, in strijd handelt of bizarre;. en onsamenhangende spraak, waar de taal wordt vervormd, dus moeilijk te begrijpen

Theorieën Vroege

In het verleden waren de reden voor psychische stoornissen samengevat als het gevolg van boze geesten bezit van het lichaam. Verschillende methoden van exorcisme werden gebruikt om "schudden de demon" van de getroffen persoon. Een methode is het blootstellen van het slachtoffer naar muziek. Een meer dodelijke methode opgenomen piercing gaten in de schedel van het slachtoffer, in de hoop om de demonen te verdrijven.
De Term

In 1911, Zwitserse psychiater, Eugen Blueler, bedacht de naam "schizofrenie", die bevrijd van de Griekse woorden "schizo" (split) en "phrene" (mind). Blueler bedacht deze zin aan het onsamenhangende redenering van mensen met schizofrenie te symboliseren.
Indeling

Duitse arts
, Emil Kraepelin, was een van de eerste om psychische stoornissen te categoriseren. Hij gebruikte de uitdrukking 'dementia praecox' om mensen classfy met symptomen van schizofrenie. Momenteel is de indeling voor psychische aandoeningen voortdurend bijgewerkt, zoals onderzoekers en specialisten proberen meer bronnen verantwoordelijk is voor de ziekte te vinden. In Amerika, de Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders vierde editie (DSM-1V) is de meest gebruikte diagnostische classificatiesysteem.
Working Together

Zowel Blueler en Kraeplin schizofrenie gecategoriseerd op basis van de symptomen en ziektestadia. Kraeplin voorgesteld ongeorganiseerd, paranoïde en catatonische. Blueler voorgesteld residuele en ongedifferentieerd. De vijf categorieën zijn afgebeeld in de DSM-111. Echter, door middel van onderzoek werd vastgesteld dat Blueler en Kraeplin's classificaties waren onbetrouwbaar in het afschilderen van de uitkomst van de ziekte. Vandaar dat de onderzoekers nu ook systemen zoals "positieve" versus "negatieve" om de uitkomst te bepalen. Deze schaal wordt gekeken naar het gedrag van het slachtoffer als hij in de positieve en negatieve mode.
Behandeling

diagnose schizofrenie
kan moeilijk en zo kan het vinden van de juiste medicatie. Als de psychiater is zich volledig bewust van de hoogte-en dieptepunten van de aandoening, is hij beter in staat om de juiste behandeling voorschrijven. Steungroepen zijn een kritisch uitlaat voor mensen met schizofrenie. De staat gesteunde Nationale Alliantie op Mental Illness, NAMI (zie bronnen) is een goede plek om te beginnen.