Geschiedenis van de Gezondheidszorg als een Employee Benefit

Moderne gezondheidszorg plannen bieden dekking voor arts, geneesmiddelen op recept en ziekenhuiskosten. Het eerste plan werd onderhandeld in 1929 tussen de 1200 Dallas County, Texas, leraren openbare school en Justin Ford Kimball, een beheerder van het Baylor Hospital die eerder een opzichter van de openbare scholen was geweest. In 1932, non-profitorganisaties Blue Cross en Blue Shield werden georganiseerd, ook voor Texas leraren, en voor houthakkers en mijnwerkers in de Pacific Northwest. In 2009 waren er meer dan 100 miljoen Amerikaanse werknemers gedekt door Blue Cross en Blue Shield. Vroege particuliere ziektekostenverzekering voor Personen mislukt

Vroege pogingen
bij particuliere ziektekostenverzekering niet te wijten aan onduidelijke management strategieën. Zowel Eagle Leven en Gezondheid van New Jersey en Massachusetts Health Insurance werd gecharterd in begin 1847. Acht andere zorgverzekeraars werden georganiseerd onder de wet van Massachusetts tijdens de komende 18 maanden. Massachusetts Health Insurance verkocht beleid als direct voordeel arbeidsongeschiktheidscontracten variërend van $ 4,50 voor een jaar tot $ 5,62 voor vijf jaar, met een potentieel voordeel van $ 4 per week voor een jong persoon. Tarieven en voordelen varieerde met de leeftijd. Tegen het einde van het jaar, het plan had 1400 leden. In 1863, National Union Life and Limb verzekerde soldaten en matrozen van het Leger van de Unie. Het handvest van de Travelers Insurance bedrijf werd in 1864 gewijzigd om de dekking ongeluk laten.
Voortgekomen met Arbeiders, Niet Werkgevers

In de 19e eeuw, werd zorgverzekering aangeboden aan contributie-betalende leden van welwillende maatschappijen, waaronder broederlijke organisaties en lodges. De "Ancient Order of United Werklieden" opgericht in Meadville, Pennsylvania, in 1868 door John Jordan Upchurch, werd gemodelleerd op bestaande maçonnieke groepen en werd uitgebreid in steden waar de industriële arbeiders waren ver van hun boerderij gemeenschap woonplaatsen. Ziektekostenverzekering aangeboden door broederlijke groepen gestold tot een nationale machtsbasis die hebben bijgedragen aan het succes van de progressieve beweging in het verkrijgen van het stemrecht voor vrouwen, de inkomstenbelasting en de rechtstreekse verkiezing van de Senaat.
Malingering Controverse

Wederzijdse hulp samenlevingen
was geen nieuw idee. Gilden hadden hun leden vergelijkbare voordelen in de Middeleeuwen aangeboden, en wederzijdse hulp "mutualiteiten" waren wijdverspreid in Engeland te beginnen in de jaren 1600. In 'De Maatschappelijke Transformatie van American Medicine, "Starr merkt op dat tijdens de Industriële Revolutie, Zweden, Denemarken en Zwitserland hebben bijgedragen aan de middelen van hun welwillende samenleving. Ondanks deze traditie, heeft het debat over de ziektekostenverzekering in de Verenigde Staten niet gericht op de gezondheid van de arbeid als een commodity. In plaats daarvan, zou het debat over de vraag of een werknemer die ziek was, maar nog steeds zou kunnen functioneren op de werkvloer verleid worden door luiheid om weg te blijven van het werk als een dag loon niet werden verloren door afwezigheid.
Ziektekostenverzekeringen

In de Verenigde Staten, waar de industriële lonen te laag waren voor werknemers om te sparen, de meeste werknemers die werden aangeboden industriële vestiging (werkgever) ziekteverzekering ervoor gekozen om de minder dure plannen die ze alleen maar vergoed voor zieke kopen dagen in plaats van duurdere plannen die medische voordelen betaald. Naast de contributie, ziekte plannen leden 'nagebootst de groepen onderlinge hulp bij het werven van fondsen al amusement en het organiseren van evenementen zoals diners en picknicks. In 1909, werkplekken die "ziekte" verzekering aangeboden gemiddeld 1.652 werknemers in totaal, met een gemiddelde van 44 procent van de beroepsbevolking verzekerde.
Ziekte vermindert de productiviteit van de Arbeid als Commodity

In zijn 1983 Pulitzer Prize-winnende "The Transformation of American Medicine," Starr opgemerkt dat begin met de laat 19e-eeuwse Duitse kanselier Otto von Bismarck, politici begrepen dat universele ziektekostenverzekering werd "een middel van het draaien van welwillendheid aan de macht" (zie Referenties ). In de industriële revolutie van die periode, als uitgebreide families werden vervangen door nucleaire gezinnen met een kostwinner, gezondheidszorg werd een kritieke kwestie voor stedelijke huishoudens. Zelfs kort van katastrofisch ziekte, economisch verlies van ziekteverzuim en de directe kosten van de gezondheidszorg waren niet louter prive problemen van de getroffen werknemer. Tegen 1900, ongeveer 30 procent van de Duitse beroepsbevolking had een vorm van collectieve ziektekostenverzekering.
Late 20e eeuw

Ziektekostenverzekering als werknemer voordeel werd aangeboden via zowel vakbonden en werkgevers beginnen in de jaren 1930. Oorlogstijd regelgeving bevroor de lonen in de jaren 1940, maar niet de voordelen te bevriezen, zodat de ziektekostenverzekering verspreid als een stimulering van de werkgelegenheid. Deze plannen rechtstreeks betaald aan aanbieders, maar als de kosten gestegen, maar de plannen geplaatst beperkingen op het bedrag dat zij zouden betalen voor procedures. Artsen beschouwen dit als een inbreuk op de arts-patiënt relatie. Werkgevers op zoek naar zorguitgaven verder bevatten gekozen voor managed care voorzieningen die zowel verzekeraar en aanbieder waren, zodat tegen het einde van de jaren 1990, werden de meeste verzekerde Amerikanen ingeschreven in managed care.