Ischias is een zeer pijnlijke aandoening. De eigenlijke term, ischias, verwijst naar elke pijnlijke symptomen in het been dat een typische pad volgt. De pijn begint altijd in de onderrug en reist de been. De heupzenuw is een van de langste zenuwen in het menselijk lichaam. De zenuw begint iets onder de lumbale zenuwwortels die zijn gevonden in de onderrug. De zenuw reist naar de heup en vervolgens op de achterkant van elk been. Deze voorwaarde houdt normaal gezien slechts een zenuw-darmkanaal, en daarmee wordt aangeduid als mononeuropathy.Sciatic zenuwbeschadiging is normaal eenzijdige, maar soms is het bilateraal. Deze pijnlijke aandoening normaal duurt overal 6-10 weken. De patiënt zal gewoonlijk pijn in het onderste gedeelte van de rug, billen en benen. Sommigen kunnen zelfs pijn helemaal tot aan hun knieën als het straalt lagere en lower.There zijn veel van de symptomen geassocieerd met heupzenuw schade. Pijn zich van de onderrug de achterzijde van de benen slechts een pijnlijk symptoom. Een persoon die lijdt aan ischias kan ook een stijve rug, pijn in de voet, dij pijn en moeite met bewegen van de benen. Benen kunnen ook groeien zwakker naarmate de tijd vordert. Een vreselijke pijn die scheuten in het hele gebied nog kan het moeilijk maken om up.Many voorwaarden staan kunnen leiden tot heupzenuw schade. Een van deze veel voorkomende oorzaak is direct trauma aan de zenuw zelf. Dit kan gebeuren wanneer een lekke band, die kan worden veroorzaakt door een injectie of een val. Lekke banden kan ook gebeuren wanneer een lumbaalpunctie wordt mishandeld. Als de beheerder is zelfs iets af, kan de patiënt het risico op het lijden heupzenuw schade lopen. Zodra dit gebeurt, de zenuwen en weefsel raakt geagiteerd en inflamed.There zijn verschillende manieren waarop ischias kan worden gediagnosticeerd of onderzocht. In de meeste gevallen zal een patiënt eerst hun symptomen te presenteren aan een arts. Indien noodzakelijk wordt geacht, zal de arts doorgaan met een van de verschillende tests. Een spinale x-ray kan de arts helpen bepalen van de onderliggende oorzaak van de symptomen. Als compressie van de zenuwwortel wordt vermoed, wordt een Electromyelogram vaak gebruikt. CT-scans zijn meestal een geweldige manier om een diagnose te stellen, want het geeft een gedetailleerd overzicht van het wervelkanaal. Het toont ook de weefsels die worden gevonden in de dwarsdoorsnede. Tot slot, een MRI is ook een andere levensvatbare diagnostisch hulpmiddel. Dit zal een weergave van de ligamenten en ander zacht weefsel met behulp van een magnetisch veld te produceren image.Once heupzenuw schade vastgesteld geven de patiënt meerdere behandelingsopties. NSAIDs en orale steroïden kunnen worden gebruikt voor hun anti-inflammatoire eigenschappen. Als de pijn ernstig genoeg is, zijn pijnstillers vaak voorgeschreven. Decompressie kan worden ingevuld door chirurgische of niet-chirurgische middelen. Stretching en fysiotherapie zijn beide vaak aanbevolen aan patiënten. Wanneer nodig, sommige artsen kiezen voor Intradiscal Electrothermoplasty, of zelfs Coblation Nucleoplasty om hulp te krijgen voor hun patiënt.
