Hoe een Identity Crisis oplossen

Vóór Freud radicaal verstoord de orthodoxe opvatting van identiteit, het conventionele denken vond het een aangeboren eigenschap, ontvouwen natuurlijk met rijping tot een individuele bereikte haar bestemming, haar natuurlijke identiteit. Identiteitsconflicten werden beschouwd als ziektes. Maar met Freuds gewichtige ontdekkingen over de werking van het onderbewuste, kon niemand een stabiele identiteit te bezitten. Menselijke subjectiviteit impliceert onvermijdelijk een actieve maar onbewuste dimensie, een dimensie die onvermijdelijk verdeelt identiteit. Wat ook iemand gelooft over zichzelf, zal een afwijkende deel van zijn persoonlijkheid te weerstaan ​​en conflict met zijn "geautoriseerde" (of voorkeur) advies. Resolutie gaat leren luisteren naar deze tegenstrijdige innerlijke standpunten. Wat je nodig hebt
Portable pocket notebook
Bal pen
Een rustige, ontspannende kamer
Een comfortabele fauteuil of bank
Toon Meer Aanwijzingen
Integratie - de sleutel tot genezing Identiteit Conflicten
1

Psychoanalyst Adam Phillips ooit beschreef het onbewuste als die innerlijke stem die joins in onze dagelijkse gesprekken zonder ooit montage inch Dit geldt voor innerlijke dialogen, ook - die alomtegenwoordige innerlijke debatten mensen overal stadium met denkbeeldige gesprekspartners. Het oplossen identiteitsconflicten gaat leven met de concurrerende versies van onszelf, het delen van de persoonlijkheid die de conformiteit weerstaan ​​met dwingende normen, sociale conventies en maatschappelijke instanties. Kijk uit voor bepaalde trucs menselijke geest doorgaans spelen met deze andere uitzicht, dat wel. Splitsen en projectie compliceren het luisteren proces. Kopen van 2

Probeer zitten in alleen een rustige kamer. Relax - Freud moedigde zijn patiënten te leunen op een bank - en laat je gedachten afdwalen. Stel je voor je gedachten zoals scènes passeren alsof je op een rijdende trein die door een venster. Doe dit voor niet meer dan 50 minuten, maar krijgen in de gewoonte van het doen het elke dag, of op zijn minst een paar keer per week. Niet te veel zorgen te maken over "begrip" wat je merkt dat je denkt nog over maar houd notities in uw kladblok over wat gebeurt aan u. Als een gedachte binnendringt spontaan in je geest ergens anders, schrijf het op zo snel als je kunt.
3

Zoals Adam Phillips heeft betoogd, wat je toevallig te denken over is vaak meer verhelderend dan wat je probeert te denken. Kennis te nemen van wat valt uit je mentale zakken, in Phillips 'terminologie, in plaats van zich te richten op een specifiek onderwerp. Waarheid glijdt in om onze gedachten ondanks onze bedoelingen, maar zelden maakt een verschijning op commando. Als je schrijft je mentale omzwervingen, merken die je gedachten, wat ze zeggen aan u, en hoe ze zeggen dat bezighoudt. Als je kunt, noteren uw vorige nacht dromen bij het ontwaken op dezelfde manier
4

onthouden:. De "anderen" in je gedachten zijn niet echte mensen. Psychoanalyticus Joyce McDougall suggereert denken van je geest als een theater - je alle 'acteurs' die verschijnen in je dromen en gedachten en geef ze de lijnen ze spreken selecteren, zelfs als je ze baseren op echte gebeurtenissen. Wat blijft in je hoofd neer op een keuze - we allemaal negeren sommige dingen en klampen zich vast aan anderen. Nu voor het harde deel: denken van deze anderen, ongeacht hoe onplezierig, dissonante of gewoon excentriek ze verschijnen, als niet geïntegreerde aspecten van je eigen persoonlijkheid, het delen van jezelf u liever toeschrijven aan andere mensen
. 5

bijvoorbeeld een agressief, lomp collega je een hekel aan het werk een meer assertief en schurende versie van jezelf te vertegenwoordigen, op gespannen voet met je eigen zelf-verstikkende conformiteit en naleving. Een intimiderende baas zou een harde aspect van je eigen geweten, dat je overcompenseren in je feitelijke gedrag door middel van zelf-destructieve permissiviteit of overdreven vrijgevigheid verbeelden. Een vriend een affaire kan een meer avontuurlijke kant op je normaal preuts en censorious karakter vertegenwoordigen - en ga zo maar door. Wat merk je van de wereld valt vaak samen met wat je wenst, maar weigert zelf.