Hoe maak je een schedelbreuk Diagnose

Een schedelbreuk ontstaat meestal uit directe impact. Het breekt meestal in de buurt van de plaats van de impact wanneer de kracht en de vervorming is overdreven. Een ongecompliceerde fractuur zelden veroorzaakt neurologische problemen zelf maar hersenbeschadiging kan optreden wanneer de schedel wordt vervormd. Er zijn vier belangrijke types van schedelfractuur: basilaire, depressief, diastatisch en lineair. Instructies
1

Verkrijgen van een anamnese. De meeste lineaire schedelbreuk produceren geen systemische symptomen. Sommige zwelling op de plaats van invloed kunnen aanwezig zijn en de huid kan worden doorbroken. Kopen van 2

Bestudeer de patiënt voor meer ernstige symptomen van een schedelbreuk. Deze omvatten bloeden uit de wond, oren of neus, hoofdpijn en gevoeligheid op de plaats van impact.

Kijk naar tekenen van neurologische uitval, waaronder wazig zien, verwardheid, verlies van evenwicht of 3 bewustzijn, convulsies, slaperigheid, prikkelbaarheid, misselijkheid, veranderingen in pupilgrootte, onduidelijke spraak, stijfheid in de nek en braken.
4

Perform Computed Tomography (CT) scans als een essentieel beeldvormende techniek voor het opsporen van schedel fracturen. Röntgenfoto zijn gecontra-indiceerd als een schedelfractuur wordt vermoed. Ze detecteren 5 procent van de schedel breuken en slechts een CT-gebaseerde diagnose kan vertragen.
5

Met CT-beelden met grote ramen om te voorkomen lineaire of enigszins depressief breuken uit het hoofd worden gezien. Schedel hechtingen zijn symmetrisch en hebben corticated marges, in tegenstelling tot fracturen. Een kleine strook op de afbeelding kan duiden op een niet goed uitgelijnd fractuur. De aanwezigheid van lucht in de schedel een CT-beeld op kan duiden op een basilaire fractuur.