Hoe te Drugs Research voor aanvallen

Anti-inbeslagneming van drugs moet worden afgestemd op de behoeften van elke individuele patiënt. Er is geen eenvoudige oplossing geneesmiddel voor epilepsie, die de meeste vormen van chronische aanvallen veroorzaakt. Het doel van geneesmiddel therapie is om aanvallen met minimale bijwerkingen controleren. Instructies
1

Begrijp dat anti-inbeslagneming behandeling wordt meestal gestart met een enkele drug. Kopen van 2

Verwachten dat enkele drug dosering zal worden verhoogd, zowel in hoeveelheid en frequentie, afhankelijk van de mogelijke bijwerkingen.
3

Wees bereid om te hebben bloed getrokken dat de beschikbare niveaus van anti-inbeslagneming medicijnen circuleren in uw systeem zal meten.
4

Weet dat het nodig kan zijn om drugs te veranderen als het eerste geneesmiddel niet aanvallen onder controle.
5

Begrijp dat fenytoïne is een van de drugs van keuze van algemene of partiële aanvallen te behandelen. Bijwerkingen zijn slaperigheid, moeite met lopen, visuele problemen en hirsutisme (overbeharing).
6

Bedenk dat carbamazine wordt vaak gebruikt om gegeneraliseerde en partiële aanvallen te behandelen. Bijwerkingen zijn duizeligheid, sufheid, wankel, misselijkheid en braken.
7

Verwacht uw arts om valproaat proberen voor veralgemeende of partiële aanvallen. Bijwerkingen zijn misselijkheid en braken, gewichtstoename en haaruitval.
8

anticiperen op die uw arts fenobarbital zou voorschrijven. Bijwerkingen zijn prikkelbaarheid, dubbel zien en wankel.
9

worden behandeld met diazepam voor strenge, onverbiddelijke epileptische activiteit.
10

Doe intensief onderzoek van de beschikbare anti-epileptische medicatie door te zoeken op het web.