Hoe te Hondsdolheid Diagnose

Hondsdolheid is een virale infectie van het centrale zenuwstelsel. Het wordt meestal veroorzaakt door een lid van de Lyssavirus genus en kan overal worden gevonden, behalve voor de Antarctische en Australië. Hondsdolheid is besmettelijk en dodelijk zodra de symptomen zich ontwikkelen. Hondsdolheid is historisch overgebracht door de beet van een besmet dier, maar niet-bite blootstelling is gebruikelijk in de Verenigde Staten. De volgende stappen laten zien hoe hondsdolheid diagnosticeren. Instructies

Suspect hondsdolheid 1 wanneer de patiënt is gebeten door een dier. Het is vrijwel onmogelijk om rabiës in het vroege stadium te diagnosticeren zonder blootstelling geschiedenis. Kopen van 2

Let op de symptomen van de neurologische fase van rabiës. Deze omvatten afasie, veranderingen in de mentale toestand, hyperactiviteit, gebrek aan coördinatie en verlamming.
3

Verwacht het late stadium van hondsdolheid worden gekenmerkt door hypotensie, diffuse intravasale stolling, hartritmestoornissen, cardiale arrestatie, coma en de dood.

Conduct laboratoriumstudies 4 van de cerebrospinale vloeistof (CSF) bij hondsdolheid wordt vermoed. Het eiwitgehalte is meestal verhoogd en de rode en witte bloedcellen kan enigszins hoog zijn als goed.
5

Isoleer het rabiësvirus uit de GSK-, speeksel, serum en de huid. De rabiës antilichamen kunnen ook worden gemeten bij patiënten die niet zijn ingeënt na zeven dagen vanaf het begin van de symptomen. De CSF of serum wordt geëxtraheerd met een lumbaalpunctie. Antilichaam titer hoger dan 5 maakt de diagnose. De rabiës antigeen kan worden gedetecteerd in de hersenen of de zenuwen in de buurt haarfollikels in de nek met een huid biopsie.