Joint Test & Evaluatie Activiteiten

Gewrichten kunnen worden onderworpen aan een aantal verwondingen of schade. Artritis is een veel voorkomende aandoening en kan worden gediagnosticeerd met bloedonderzoek. In andere gevallen echter, zoals bij niet-specifieke pijn of verlies van mobiliteit, artsen kan nodig zijn om extra gezamenlijke evaluatie-activiteiten uit te voeren. Sommige van deze zijn ontworpen om specifieke aandoeningen, zoals reumatoïde artritis te identificeren, terwijl andere maatregel kraakbeenverlies. RA Joint Graaf Tool

Richtlijnen
vastgesteld door het American College of Rheumatology werden bijgewerkt in 2010 tot zorgvuldige gezamenlijke beoordeling van elke patiënt omvatten. Een kenmerk van de richtsnoeren is de gestandaardiseerde reumatoïde artritis (RA) Joint Graaf, die zes gezamenlijke ruimtes onderzoekt voor een totaal van 28 verschillende gewrichten. Inbegrepen voor routine-onderzoek zijn de polsen, ellebogen, schouders en knieën. Aan het Gemengd Graaf RA uitvoeren, een patiënt draagt ​​een standaard toga en zit op het einde van een onderzoekstafel. De arts bepaalt dan waar en wanneer het gezamenlijke zwellen en tederheid bestaat door te drukken op een specifieke gezamenlijke. Elk gewricht wordt dan door palpatie met de duimen en wijsvingers onderzocht. Dit kan helpen bij het identificeren verhoogde vloeistof die kunnen wijzen RA. Patiënten worden ook geïnstrueerd om elk gewricht te bewegen in haar respectieve bereik van de beweging, en de resultaten worden vastgelegd op een scoreformulier. Totalen van gezwollen en gevoelige gewrichten worden onafhankelijk onderzoeken en evalueren van beweeglijkheid van het gewricht vaak berekend en vervolgens bij elkaar opgeteld om de totale score voor de Joint graaf RA bepalen.
Posteroanterior Pressure

helpt artsen maken tussen wervels en pijn op de borst. Dit komt omdat been die ontstaan ​​in de ribben zijn verbonden met pijn de onderrug, nek en borst. Artsen gebruiken dus een gezamenlijke mobiliteit-test bekend als de toepassing van posteroanterior (PA) druk om pijn te diagnosticeren. Deze procedure houdt de druk waarbij de wervels met palmen van de arts. Op zijn beurt, vraagt ​​hij de patiënt in als pijn aanwezig is en beoordeelt het aantal wervels beweging met betrekking tot de toegepaste kracht. Studies tonen aan dat 98 procent van de fysiotherapeuten bepalen behandelplan van een patiënt op basis van de resultaten van de PA druk assessment. Ter illustratie kan een hypermobile joint die in PA-druk dienen als bron van niet-specifieke rugpijn. Een dergelijke behandeling als stabilisatie oefeningen kunnen vervolgens worden gebruikt om pijn en de mobiliteit van de patiënt te verbeteren.
Analyse van de Joint Play Movement

Joint play beweging
is onvrijwillig, toch volgens de artsen nodig zijn voor pijn-free mobiliteit. Onderzoek van de gezamenlijke spelen is dan ook een belangrijk onderdeel van de gezamenlijke testen. Sommige joint play bewegingen kan vergelijkbaar zijn met die van de passieve bewegingen. Voor testdoeleinden, artsen zijn waarschijnlijk het gewricht in zijn rust, of losse pak, positie gezet. Dit veroorzaakt de minste hoeveelheid stress op het gewricht, maar is nog steeds binnen haar comfortabele bereik van de beweging. De ligamenten zijn in de grootste laksheid, en gezamenlijke aanrakingsvlakken zijn minimaal. In deze positie, kan de arts een behandeling vliegtuig te identificeren door het tekenen van een lijn over de concave gewricht gewrichtsoppervlak. Het houden van de patiënt goed ondersteund, kan de arts dan bepalen gezamenlijke mobilisatie en richting.
Magnetic Resonance Imaging

Magnetic resonance imaging (MRI) heeft aangetoond dat het kraakbeen schade te detecteren in groter definitie dan röntgenfoto's. Volgens artsen de knie het grootste dragende gewricht in het lichaam en dus het meest beïnvloed door osteoartritis. De MRI kan daarom bijzonder waardevol bij de beoordeling van deze gezamenlijke. Kraakbeen-beeldvormend sequenties moeten worden gebruikt met een MRI om het contrast van bot en kraakbeen analyse opvoeren. T1-gewogen gradiënt echo (GE) sequenties blijken ideaal. Driedimensionale GE sequenties kunnen artsen de juiste dikte en oppervlak van kraakbeen zien en gewrichtsvocht is ook zichtbaar in een lichte patroon. Met behulp van de MRI-techniek, kunnen de artsen een behandelplan dat kan bestaan ​​uit fysiotherapie, chirurgie of een combinatie van beide te beginnen.