Alcoholisme is een probleem dat meer dan 14 miljoen Amerikanen treft, bijna 8 van de bevolking van de Verenigde Staten. De meerderheid van alcohol rehabilitatieprogramma's in gebruik zijn hebben een lage kans op succes, als gevolg dat veel mensen hebben zich tot medicijnen om hun drankprobleem te beperken of te stoppen. Twee soorten medicijnen worden momenteel gebruikt in de behandeling van alcoholisten, aversieve Medicijnen en Anticraving Medications.Aversive medicijnen stoppen van een persoon drinken en was een van de eerste soorten medicijnen gebruikt bij de behandeling van mensen met een alcohol probleem. Disulfiram werd gebruikt als vroeg als de 1940 s. Deze vroege aversieve medicatie veroorzaakt misselijkheid en zelfs braken en andere reacties bij de persoon die het ook ingenomen alcohol. Vaak is hoe deze soorten medicijnen werken. Helaas zijn veel studies hebben aangetoond dat indien goed begeleid zullen veel van de mensen op aversieve medicijnen blijven drinken ondanks de fysieke symptomen die het produceert. Inderdaad langdurige drinken tijdens het nemen van de medicatie zijn effectiveness.Anticraving Medicijnen kunnen belemmeren worden genomen ter vermindering van een mensen verlangen om te drinken. Het is veel farmacologen overtuiging dat het verlangen om te drinken wordt veroorzaakt door chemicaliën in de hersenen, en deze stoffen kunnen worden geblokkeerd met de juiste medicijnen. De twee meest voorkomende medicijnen in gebruik zijn Naltrexon en Acamprosate.Naltrexone is een van die medicijnen die de krantenkoppen haalde toen het was een van de eerste door de FDA moet worden goedgekeurd voor de behandeling van alcoholisme. Naltrexon werkt door het blokkeren van de acties van bepaalde chemicaliën in de hersenen genaamd endogene opioïden. De endogene opioïden werken met alcohol in een personen systeem om gevoelens van euforie en het verminderen van angst te creëren. Door het blokkeren van dit effect naltrexon wordt verondersteld om de positieve neveneffecten van het nuttigen van alcohol verminderen of volledig te elimineren. De theorie is dat zonder de positieve effecten van een persoon zal niet langer door de wens om drink.Acamprosate werkt ook aan het verlangen om te drinken door het elimineren van de het verlangen naar het drinken van alcohol te elimineren. Het grote verschil tussen naltrexon en acamprosaat is dat Acamprosaat is nog niet beschikbaar in de Verenigde Staten. Hoewel het is vaak bestudeerd in Europa de exacte chemische reden dat het werkt is nog onbekend. Men gelooft dat het interfereert met receptoren in de hersenen die werkwijze glutamaat, die in feite verandert de manier die lichaam reageert op alcoholgebruik. Verscheidene van de Europese studies tonen een veel belofte met Acamprosaat in dat een deel van de patiënten had een bijna dubbele slagingspercentage voor een verblijf sober.The probleem met vertrouwen op slechts een of twee medicijnen voor de behandeling van alcoholisme is dat er vaak andere fysieke en psychische problemen van de lange termijn de consumptie van alcohol. Vaak lange termijn alcoholisten lijdt aan andere psychiatrische problemen zoals depressie en angst. Deze andere factoren rekening moet worden gehouden bij het overwegen van de totale behandeling van de individuele patiënt. In veel gevallen zal het onduidelijk zijn om Of de psychiatrische problemen begonnen het drankprobleem of vice versa. Alcoholisme is een complex probleem dat alles nodig om een zorgverleners arsenaal om de patiënt terug te helpen op de weg naar nuchterheid.
