Recente statistieken hebben aangetoond een aanzienlijke toename van het aantal claims tegen artsen voor medische wanpraktijken. Het Italiaanse Hof van Cassatie heeft, in feite, registreerde een stijging van 200% in de conclusies gepresenteerd tijdens de laatste 10 jaar. Dergelijke getallen geven een spectaculaire stijging als gezien het feit dat in de voorafgaande 50 jaar het volume van de vorderingen bleef op een stabiel niveau. De grotere hoeveelheid informatie ter beschikking en de zorg van patiënten, evenals de vele alternatieven voor schadevergoeding, heeft het zo gemaakt dat het vandaag meer dan ooit, de artsen zijn onder nadere inspectie van patiënten, ziekenhuizen en authorities.The meest voorkomende motieven voor medische wanpraktijken rechtszaken worden uitgesteld diagnose van ziekten, met name op het gebied van oncologie en gynaecologie. Verkeerde of niet-bestaand diagnose is het volgende van de redenen dat de zaken tegen artsen te verhogen aan het hof, vlak voor fouten in de anesthesie dosering, bloedtransfusies en chirurgische interventions.The verschillende modaliteiten van de patiënt dekking verschillen van land tot land, evenals de alternatieven voor de verzekering van medische professionals, die onderworpen zijn aan de wetgeving bepaalt gezondheidszorg en het systeem, de structuur waarin ze de praktijk (openbaar of prive) en het bestaan van individuele verzekering coverage.In het geval van Scandinavische landen, bijvoorbeeld, zowel ziekenhuizen en artsen zijn beschermd tegen medische fouten en de fouten op een andere manier dan de professionals van de Verenigde Staten of andere Europese landen. Ziekenhuizen, onder dit regime, huren een verzekering voor rekening van hun patiënten, hetgeen betekent dat moet een medische wanpraktijken plaatsvinden, zowel het ziekenhuis en de patiënt beurt aan de verzekeringsmaatschappij voor de vergoeding van schade. Dit systeem heeft het voordeel van het werken als een twee-weg dekking alternatief, maar heeft een aanzienlijk hoge kosten die niet duurzaam voor alle gezondheids-structuren kunnen zijn en die kunnen in landen met uiteenlopende gezondheids systems.The overgrote meerderheid van de Europese gezondheidsstelsels moeilijker in te voeren , medische instellingen zoals gezondheidszorg en ziekenhuizen, hebben een verzekering die is echter lang niet voor alle eventualiteiten van risico's gecontracteerd. Bij beschikking van elke arts zijn daarom verschillende dekking opties die variëren afhankelijk van de timing van zowel de vordering en de onrechtmatige practice.The eerste type van verzekering, genaamd vordering is gebaseerd, dekt de medische gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in de periode overwogen in het verzekeringscontract, indien de claim valt ook in dit tijdsbestek. Dit betekent dat zowel de fout (chirurgie, diagnose of nalatigheid) en de vordering van de patiënt moeten plaatsvinden gedurende de bedrijfstijd kader van de verzekeringspolis. Een andere versie van deze vorm van bescherming wordt genoemd staart dekking, die artsen zelfs nadat de verzekering is verstreken voor alle gebeurtenissen die in de periode waarin de dekking opereerde vallen dekt. Deze dienst geacht wanneer bijvoorbeeld een arts verandert van een medische oplossing naar de andere met een andere verzekeringsmaatschappij. De staart dekking heeft echter een zeer hoge cost.The tweede soort verzekeringspolis overweegt een soortgelijke aanpak om dit laatste op een iets lager citaat. Dergelijk beleid garandeert levenslange dekking voor alle gebeurtenissen tijdens de operationele periode van de verzekeringspolis. Dit betekent dat zelfs als een arts wordt gedwongen om verzekeraar te veranderen, of gewoon beslist dat het beter is om een ander te vertrouwen, als hij /zij had dit soort dekking onderschreven, is het bedrijf voor altijd aan hem gebonden voor de acties die plaatsvonden tijdens de periode waarin de verzekering was valid.Alternatives voor artsen zijn talrijk en veranderen afhankelijk ook van de medische gebied van de praktijk. De kennis van de gezondheidszorg, en de studie van huidige verzekering binnen de structuur van de arts werkt in cruciaal is voor het bepalen of een individu dekking noodzakelijk.
