Oorzaken van Lipatrofie

Lipatrofie, of vet verspillen, is een manifestatie van een vetstofwisseling aandoening bekend als lipodystrofie. Mensen die medicatie nemen om HIV /AIDS te behandelen ervaren vaak lipoatrofie na jaren van therapie, en het injecteren van een aantal andere soorten medicijnen kunnen ertoe leiden dat mensen aanzienlijke hoeveelheden vet bekend als vetweefsel onder hun huid te verliezen. Ziekten en aandoeningen van het immuunsysteem kan ook lipoatrofie veroorzaken. HIV /AIDS Medicijnen

Langdurig gebruik van HIV /AIDS medicijnen ingedeeld als proteaseremmers of nucleoside reverse transcriptase inhibitors
is een belangrijke oorzaak van lipoatrofie. De HIV-infectie zelf kan ook een rol spelen bij het ontstaan ​​van vetophopingen in patiënten 'gezichten, billen, armen en benen weg te verspillen. Het verlies van vetweefsel vlakken patiënt kan heel uitgesproken, tot het punt dat gezicht wasting soms wordt aangemerkt en behandeld als aparte gezondheidsprobleem. Proteaseremmers omvatten atazanavir (Reyataz van Bristol-Myers Squibb) en ritonavir (Norvir van Abbott). Nucleoside reverse transcriptase remmers omvatten lamivudine (Epivir van GlaxoSmithKline) en stavudine (Zerit van Bristol-Myers Squibb). Veel patiënten nemen zowel proteaseremmers en nucleoside reverse transcriptase inhibitors.
Injecties met corticosteroïden

Corticosteroïden
verminderen zwelling en andere immuunsysteem reacties in het lichaam. Wanneer ingespoten in vetweefsel in plaats van spierweefsel, kunnen corticosteroïden vetcellen te doden in een klein gebied rond de injectieplaats en produceren wat een Nieuw-Zeelandse dermatologie website omschrijft als een 'deuk. " Injecteerbare corticosteroïden zijn oa cortison en prednison.
Injecties met andere medicijnen

injecteren
, penicilline, ijzer of een menselijk groeihormoon, zoals somatropine (bijv. Genotropin van Pfizer) kan ook leiden tot gelokaliseerde lipoatrofie. Meer wijdverspreide vernietiging van vetweefsel kan zelden volgen de toediening van vaccins tegen mazelen, waterpokken (dwz, varicella) en kinkhoest (dwz, kinkhoest). Deze algemene vorm van lipoatrofie is bekend als Lawrence syndroom en kan gepaard gaan met diabetes en een hoog cholesterolgehalte.
Besmettelijke Ziekten en Verworven

Een aantal infecties en aandoeningen van het immuunsysteem kan lipoatrofie veroorzaken. Na een ziekte of aandoening, zoals lupus induceert zwelling in vetweefsel gecategoriseerd als panniculitis, kan de betrokken persoon lipoatrophy ervaring in het deel van het lichaam waar de zwelling plaatsvond. Zo ook schoolgaande kinderen die samentrekken virale infecties of lijdt aan lupus, reumatoïde artritis en een verminderde schildklierfunctie kan zelden ontwikkelen een complicatie bekend als Barraquer-Simons syndroom dat ervoor zorgt dat ze vetweefsel te verliezen in hun gezicht en romp. na virale infecties in de buurt van-puberale kinderen. Een derde type van de ziekte-gerelateerde lipoatrofie is Parry-Romberg syndroom, dat komt op plotseling om onbekende redenen en leidt de persoon om het lot, dikte van de huid en botmassa verliest aan een kant van zijn of haar gezicht.

Aangeboren Ziekten

Vijf erfelijke aandoeningen
hebben lipoatrofie als het definiëren van de symptomen. Kinderen geboren met Berardinelli-Seip syndroom hebben weinig vetweefsel en een verhoogd risico op insulineresistentie, gigantisme, nieren en lever uitbreiding, pancreatitis, paars stalen op hun huid (dwz acanthosis nigricans) en overmatige lichaamsbeharing. Kobberling syndroom, dat alleen bij vrouwelijke patiënten geïdentificeerd is, veroorzaakt knokige handen en voeten, maar dikke rollen van vet rond de buik. Dunnigan syndroom veroorzaakt meer gegeneraliseerde lipoatrofie en vaak voorkomt in combinatie met spierdystrofie, hart uitbreiding (dwz cardiomyopathie), neuropathie en de snelle-aging ziekte genaamd progeria.

De uiterst zeldzame omstandigheden van SHORT syndroom en mandibulo-acral dysplasie hebben ook lipoatrofie als symptomen. De ruwweg twee tientallen mensen gediagnosticeerd met KORTE syndroom zijn ook tentoongesteld oogstructuur afwijkingen, hyperflexibility, lager-abdominale (dwz, lies) hernia en korte gestalte. Mandibulo-acral dysplasie lijkt Dunnigan syndroom, maar veroorzaakt ook gezichts-en skeletafwijkingen en trage groei tijdens de kindertijd.