Over Enterobacter aerogenes Bacterie

Een lid van de familie Enterobacteriaceae, Enterobacter aerogenes is bacterie betrekking tot salmonella en E. coli. Size-wise, Enterobacter aerogenes is kleiner dan veel van zijn microbiële neven, maar zijn optreden in ziekenhuizen heeft gemaakt van bijzonder belang voor de medische gemeenschap. Zijn bacteriologie, ziekten, risicofactoren, voorkeuren, en de behandeling zijn het onderwerp van uitgebreid onderzoek geweest. Bacteriologie

Enterobacter aerogenes is een bacil, dus onder een microscoop, het ziet eruit als een rechte staaf. Als een facultatief anaërobe, verkiest omgevingen met weinig of geen zuurstof, zoals uitwerpselen, zuiveringsinstallaties, en bodem. Het kan echter ook overleven en zelfs groeien waar zuurstof is overvloedig.

In een petrischaal, Enterobacter aerogenes vormt ronde, witte kolonies die convex curve. De optimale groeitemperatuur varieert 30-37 graden Celsius en MacConkey agar die zouten, kleurstoffen, voedingsstoffen en uit melk bevat, is het laboratorium medium bij uitstek.
Ziekten

Enterobacter aerogenes leiden tot een breed scala van ziekten. Deze ziekten zijn bacteriëmie, osteomyelitis en septische artritis, evenals infecties van de urinewegen, maagdarmkanaal, de luchtwegen en de huid.
Risicofactoren

Enterobacter aerogenes is een nosocomiale opportunistische ziekteverwekker. Dat is, veroorzaakt ziekte na ontvangst reeds verzwakt, en vaak verblijft in ziekenhuizen. Om die reden zijn risicofactoren zijn verblijf in het ziekenhuis gedurende twee weken of langer, invasieve chirurgie, en het gebruik van antibiotica. Intensive care bezoeken zijn een andere.

Enterobacter aerogenes
infecteert gezonde individuen slechts zelden.
Predilections

als bij andere Enterobacter species, Enterobacter aerogenes heeft geen voorliefde voor de race. Dit betekent echter komen vaker voor bij baby's, peuters en ouderen, vooral bij mannen.
Behandeling

Enterobacter aerogenes is resistent tegen de meeste antibiotica. Zijn weerstand tegen β-lactam antibiotica, chinolonen chlooramfenicol en tetracycline is goed gedocumenteerd in de wetenschappelijke literatuur, en sommige onderzoekers hebben het hergebruik van "oude" geneesmiddelen voorgesteld --- dat is, drugs die in voorgaande decennia populair waren - in reactie. Een studie door Thiolas et al.. (2005) suggereert dat een combinatie van geneesmiddelen het beste zou tegemoet degenen die besmet zijn door Enterobacter aerogenes.