Positieve en Negatieve Storingen met Ideeën

Moderne neurowetenschappen bevestigt ruimschoots veel van Freuds ontdekkingen over de menselijke geest. Verre van een statische, one-gedachte-at-a-time entiteit, toont het een verbijsterende mate van complexiteit. Niet alleen ideeën concurreren en botsen met elkaar steeds maar hetzelfde idee vaak, Freud zou zeggen "onvermijdelijk", trekt positieve en negatieve emotionele evaluaties tegelijk. Psychoanalyse levendig beschrijft hoe mensen proberen om te gaan met dergelijke eeuwigdurende conflict. Een strategie houdt in dat "splitting" positieve emotionele inhoud van het negatieve. Een meer volwassen strategie is voorzien van het conflict en het leren van het. Splitsen, Integratie en Ouderlijk Liefde

Volgens psychoanalyticus Melanie Klein, de hoofden van kleine kinderen zijn te onvolwassen om tegenstrijdige ideeën bij elkaar te houden en proberen te "splitsen" ze uit elkaar. Schrijnende, pijnlijke ideeën naar buiten verdreven, waardoor de persoon verbeelden dat alle negatieve ervaringen liggen buiten de eigen en enige goede, troostende ideeën en ervaringen blijven binnen. Klein toonde aan dat jonge, onrijpe geesten afhangen van andere, meer volwassen geesten voor groei. In de kinderschoenen, betoogde ze, baby's nemen in ouderlijke liefde en begrip aan de borst, alsook melk.
Internaliserend Ouderlijk Liefde

Leren van begrip van een liefhebbende moeder, ontwikkelen baby's geleidelijk opbouwen van een innerlijke model van haar dat wordt een essentieel element in de groei van intelligentie en werkelijkheid-testen in het latere leven. Bijvoorbeeld, psychoanalyticus Hanna Segal zegt dat voor een zuigeling, honger "knaagt", kleine baby's zullen schreeuwen en huilen als hongerstakingen alsof aangevallen door een boosaardige dier. De moeder die rustig reageert door het begrijpen van de baby's nood en herstellen het helpt bouwen vergelijkbaar begrip in het achterhoofd van het kind.
De groei van Inzicht

De zuigeling of klein kind dat schreeuwt probeert om verdriet te verdrijven, maar het is wat er vervolgens op dat er echt toe doet gebeurt. Indien een rustige en aanhankelijke menselijke aanwezigheid ontvangt de nood, psychoanalyticus Wilfred Bion betoogt dat het wordt vertaald in zinvolle, nuttige actie. Bijvoorbeeld, wordt een koude, natte luier veranderd, van een geschaafde knie krijgt liefdevol verpleegd; bange eenzaamheid wordt gekalmeerd door aanhankelijk bedrijf en een nachtmerrie wordt verwijderd gekalmeerd door het houden en troosten. Zowel de nood en het begrip respons krijgen geïnternaliseerd en geïntegreerd in de groeiende geest.
Internaliserend Ouderlijk Paniek

Maar dingen mis kan gaan. Een volwassene die paniek of die ongevoelig voor leed van een kind blijft produceert een heel ander effect in het achterhoofd van het kind, in plaats van het ontvangen van begrip en liefde, het verdriet stuitert net terug. Volgens Bion, dit maakt het veel, veel erger. Een kind weergeven van nood reikt uit naar anderen te helpen, wanneer angst voldoet aan onverschilligheid of paniek, het komt terug ontdaan van welke communicatieve waarde die het oorspronkelijk had. Bion beschrijft op aangrijpende dit als een mutatie;. Nood kan krijgen gestuurd in de hoop, maar naamloos angst terugkeert in plaats van begrip en opluchting
Integratie Positieve en negatieve

dergelijke ongelukkige kinderen internaliseren ouderlijke paniek en onbegrip met vreselijke gevolgen voor hun vermogen om te leren en te groeien. Positieve en negatieve interferenties met ideeën zijn een onvermijdelijk en waardevol onderdeel van menselijk leren. Maar mensen moeten leren om zowel de positieve als de negatieve tegelijkertijd tolereren - hetzij vanuit hun eigen geest of van anderen - om te profiteren van de kostbare waarheid van een idee of ervaring. Wanneer mensen splitsen goed en kwaad, ze hun vermogen tot begrip aantasten, maar zij ouders of begeleiders kunnen modelleren dit vermogen voor hen als ze ooit om die te verwerven moet

.