Ziekte van Alzheimer kan moeilijk zijn voor alle betrokkenen, inclusief kinderen, kleinkinderen en echtgenoten. Jonge kinderen kunnen niet begrijpen van de ziekte als volwassenen, dus wanneer hun geliefde heeft de ziekte van Alzheimer ze verward, boos en onzeker over wat er kan gebeuren. Deze verwarring komt vaak voor bij jonge kinderen die worden geconfronteerd met een geliefde met een ziekte. Omdat de ziekte van Alzheimer zal een persoon zich anders te gedragen dan vroeger veroorzaken, kan dit beangstigend zijn voor een jong kind om te getuigen. Hoewel ze niet elk detail over de ziekte weten, zijn ze zich ervan bewust dat er iets gebeurt met hun grootouders. Als hun grootouders ziekte vordert, kan een jong kind te bang van hun grootouder geworden. Een kind kan denken aan hun grootouder als een andere persoon of kunnen zij boos worden wanneer hun grootouder vergeet dingen. Een kind kan denken dat hun grootouder wordt vergeten dingen omdat ze niet schelen of ze niet denken dat het belangrijk is om hen nog langer. Volwassenen begrijpen dat de ziekte van Alzheimer is een slopende ziekte die een persoon persoonlijkheid verandert samen met andere kenmerken, maar een kind zal niet deze veranderingen te begrijpen. Het is belangrijk te leggen aan een kind dat de grootouder ziek is en dat ze een ziekte. Ze hoeven niet om elk detail te kennen, maar ze moeten weten dat hun grootouder lijdt aan een ziekte. Eerlijkheid is de beste manier om een kind te houden van angst hun bejaarde grootouder. Ouders vaak voorkomen dat de situatie, of hun kleinkinderen geloven dat deze omkeerbaar is, maar dit is niet gezond voor het kind. Er zullen veel veranderingen gebeurt met hun grootouders, en door deze stadia, de familie aanwezig te zijn. Het kind nodig heeft om hun plaats in dit leven ervaring hebben, dus het is best om hen te betrekken bij hun grootouders leven zo veel mogelijk. Hoewel de ziekte kan zijn grootouder beïnvloeden, is het nog het beste voor het kind om hun grootouder kennen. Beantwoorden altijd vragen het kind zou kunnen hebben over hun grootouders de ziekte van Alzheimer. Onthoud echter, dat veel kinderen worden bang als het over de gevolgen van de ziekte, en ze beginnen zich zorgen te maken over de dood. Richten zich niet op de ziekte zelf, maar richt zich op hen te vertellen hoe hun grootouder is dezelfde persoon, en dat een ziekte is die de manier waarop hun grootouder denkt. Leg uit hoe deze ziekte een effect op hun grootouders stemming, geheugen, en reacties op dingen hebben, maar vertel hen dat hun grootouder ze nog steeds zal houden net zoveel als vroeger. Grootouders die de ziekte van Alzheimer en dementie hebben in de vroege stadia zullen begrijpen hoe hun ziekte is die hun familieleden en mensen om hen heen. Zij zullen proberen en handelen "normaal" zo veel als ze kunnen om hun kleinkinderen, maar ze voelen zich vaak slecht over hun situatie. Het vertellen van een kind om hun grootouders te accepteren voor wie ze zijn op dit moment zal helpen hun grootouders voelen zich minder schuldig over hun situatie. Wanneer een ouder legt deze ziekte aan hun kind, wordt het gemakkelijker voor de ouders om te gaan. Zoals onschuld is te zien in een jong kind, zijn we in staat om de kracht van familie, hoop begrijpen en liefhebben. Het is belangrijk om zich te concentreren op de zorg voor uw geliefde met de ziekte van Alzheimer, en duwen door het verdriet. Het begrijpen van de ziekte zal u helpen door de veranderingen die zullen plaatsvinden, en waardoor uw kind om deze wijzigingen te accepteren met u de overgangen veel gemakkelijker.
