Speech Problemen voor Stotteren

Stotteren, die soms wordt aangeduid als stotteren of disfluent spraak Gerelateerd, kan een normaal onderdeel van de taalontwikkeling van een kind in de leeftijd twee zijn door zeven. Het wordt een probleem wanneer toespraak verstoringen, zoals herhaalde geluiden, lettergrepen of woorden, doorgaan tot in de adolescentie, vooral indien vergezeld van een snelle ogen knipperen, trillingen van de lippen of andere nerveuze maniertjes. Volgens het National Institute on Doofheid en andere communicatie-stoornissen (NIDCD), ongeveer 3 miljoen Amerikanen stotteren, met mannetjes tot vier keer zoveel kans op de aandoening hebben als vrouwtjes. Symptomen van stotteren

De toespraak stijl het meest geassocieerd met stotteren is het moeilijk in een zin: het herhalen van een klank ('wh-wh-wat "), een lettergreep of een hele woord. Wanneer een persoon de snelheid van meningsuiting is ongelijk, misschien met woorden die langdurige of met pauzes tussen woorden, stotteren wordt ook aangegeven. Sommige stotteraars kiezen alleen eenvoudige woorden in plaats van die moeilijker te spreken, of ze kunnen zichtbaar proberen te converseren, maar produceert geen geluid. Symptomen kunnen variëren aanzienlijk afhankelijk van de omstandigheden. Stotteren is waarschijnlijk ernstiger te zijn bij de aanpak van een groep of praten aan de telefoon dan bij het praten met een huisdier, zingen of lezen in koor.
Stotteren Oorzaken

Als vroeg stamelen van een kind zich niet corrigeren, kan hij worden gediagnosticeerd met ontwikkelingsstotteren. Artsen zullen waarschijnlijk zijn gehoor te testen om uit te sluiten spraak problemen in verband met gehoorverlies. Met drie of meer van de symptomen van stotteren leidt tot een ontwikkelingsstotteren conclusie. Helaas zullen sommige kinderen met deze problemen worden onder druk gezet om beter te spreken, waardoor ze zelfbewust en zelfs verergeren de aandoening kan maken, meldt het Ziekenhuis van de Omaha Children's. Een neiging tot stotteren kunnen draaien in gezinnen. Lopend onderzoek in Pakistan, Engeland en de Verenigde Staten suggereert dat drie genen kan erfelijk bronnen van stotteren. Bij volwassenen plotseling begint te stotteren, is het meest vaak gekoppeld aan een hersenletsel, een medische episode als een beroerte of ernstige emotionele trauma's.
Treatment Options

In logopedie, een logopedist leert de stotteraar hoe om woorden te vormen en langzaam spreken. De patiënt kan ook worden geleerd ontspanning technieken te gebruiken bij het stotteren begint. Als de ene wordt behandeld is een kind, zal de ouders in de behandeling en de gegeven richtlijnen worden gebracht voor interactie met het kind en het ondersteunen van zijn vooruitgang. In sommige gevallen schrijven artsen medicijnen, in het algemeen toegediend voor depressie en angst. Een nieuwe behandeling, nog steeds onderzocht (vanaf januari 2011), is een elektronisch apparaat dat past in de gehoorgang en replays een licht gewijzigde versie van de toespraak van de patiënt, zodat het lijkt erop dat hij spreekt in unisono met iemand anders. Zelfhulpgroepen hebben gewerkt voor een aantal stotteraars te ondersteunen en de gemeenschap te vinden.