Stadia van herstellen van de dood van een geliefde

De dood van een dierbare is nooit gemakkelijk te verwerken, en het begrijpen van de stadia van rouw en verlies kan helpen bij het werken uw weg naar herstel. Eerst gedefinieerd door Elizabeth Kubler-Ross in haar 1969 boek "On Death and Dying," deze stadia van verdriet niet steeds in orde en soms vermengen met elkaar. Ze zijn echter universeel en kennis daarvan kan gevoelens van isolatie te voorkomen. Denial

De eerste fase van verdriet, ontkenning, is een gevolg van de schok van het verliezen van een geliefde. In deze fase, je bent niet in staat om te accepteren dat je geliefde is dood. U mag niet in staat zijn om te zeggen dat je geliefde is "verdwenen", en kan je het gevoel dat hij nog steeds een of andere manier aanwezig. U kunt zich voorstellen gesprekken met je geliefde. Deze normale fase van verdriet meestal niet erg lang.
Anger

Anger resultaten
van de pijn gevoeld als gevolg van het overlijden van een dierbare. Kan je jezelf de vraag: "Waarom ik? ' of "Waarom hij?" Je mag boos op de persoon die is overleden, of zelfs naar jezelf. Kan je het gevoel alsof het hele universum is een of andere manier rally tegen u. U kunt zoeken naar iemand de schuld voor het verlies. Voorbeelden van mensen die genieten van het leven kan verder pijn en wrok veroorzaken.
Afdingen

In deze fase, kan je jezelf probeert te onderhandelen met een hogere macht. Bijvoorbeeld, kunt u het gevoel dat als u uw gedrag te veranderen of zich bezighouden met een bepaalde activiteit, uw geliefde zal worden teruggegeven aan u.
Depressie

In de temidden van depressie, kan het leven zinloos lijkt en zonder hoop. Vind je jezelf los van dingen, activiteiten en mensen die je ooit genoten. Er kan een gevoel van gevoelloosheid, die soms maakt plaats voor verdriet en boosheid zijn. Deze fase kan soms leiden tot zelfdestructief gedrag en zelfs zelfmoord, dus als u vindt dat u volledig overdonderd, hulp zoeken bij een familielid, vriend of arts
Acceptatie
Acceptatie> optreedt wanneer je eindelijk beseffen dat je geliefde is gegaan, en dat er niets aan kunt doen. Je begint te leren hoe te leven zonder die persoon, en je begint te zien dat er hoop is en dat het leven heeft wel een punt. Woede en verdriet beginnen af ​​te nemen, emoties gemakkelijker geworden om te gaan met, en genezing echt begint. Het is in dit stadium dat het herstel begint een realiteit te zijn.