Tekenen en symptomen van Left-Side hartfalen

Hartfalen is de belangrijkste doodsoorzaak bij mensen ouder dan 65. Hartfalen kan de rechterkant, de linkerkant of beide zijden van het hart betrekken. Linkszijdig hartfalen, ook wel links congestief hartfalen, treedt op wanneer het hart niet in staat om voldoende bloed het lichaam te pompen. Als gevolg daarvan heeft het lichaam niet genoeg zuurstof krijgen. Linker-hartfalen is een levensbedreigende aandoening. Symptomen

Mensen hotels met linkszijdige hartfalen kan een verscheidenheid aan symptomen, waaronder bloederige of schuimige hoesten, een daling van de urineproductie, kortademigheid, de behoefte om te slapen met het hoofd ervaren verheven tot de ademhaling te maken gemakkelijker, snelle of onregelmatige hartslag, hartkloppingen (bonzend hart klopt) en gewichtstoename door vochtophoping.
tekenen

Fluid opbouw
in de longen is het eerste teken van linkszijdige hartinsufficiëntie. Andere symptomen zijn verminderde nierfunctie, snelle afstraffing van de bovenste kamers van het hart (atriale fibrillatie), abnormale elektrische signalen hart veroorzaken onregelmatige contractie van de hartspier (linker bundeltakblok), het stoppen van de ademhaling 's nachts (slaapapneu), depressie, vergrote hart, onregelmatige hartslag, abnormale longgeluiden, zwelling of gevoeligheid van de lever en verhoogde bloeddruk in de nek aderen.
Risicofactoren

Risicofactoren
voor linkszijdig hartfalen die niet kunnen worden gecontroleerd omvatten veroudering, mannelijk geslacht, Afro-Amerikaanse afkomst, hartklep en vaatziekten en een familiegeschiedenis van ziekten die schade aan de hartspier (cardiomyopathie). Risicofactoren die kunnen worden gecontroleerd omvatten chronische alcoholmisbruik, overgewicht, hoge cholesterol (coronaire hartziekte), diabetes, roken, schildklier-en vaatziekten en hoge bloeddruk (hypertensie).
Diagnoses

Linkszijdige hartfalen> wordt meestal gediagnosticeerd door een serie tests beginnen met bloed-en urineonderzoek dat cholesterol en lipide niveaus, de bloedsuikerspiegel, het aantal rode bloedcellen, albumine niveau en de schildklierfunctie te controleren. Een stress-test meet de hartslag, bloeddruk en zuurstofverbruik tijdens de training. Een elektrocardiogram (EKG, ECG) wordt gecontroleerd op hartproblemen gevolge van spier-of elektrische problemen. Echocardiografie maakt gebruik van ultrageluid om te testen voor hartfalen door beeldvorming van het hart, terwijl het wordt gewonnen. Beeldvormende technieken zoals radionuclide ventriculografie en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) visualiseren schade in en rond het hart.
Behandeling

Behandeling
impliceert het nemen van medicijnen voor de onderliggende ziekte die is waardoor het hartfalen, zoals hoge bloeddruk, en hartslag te reguleren, te verhogen hart spierkracht en behandelen vochtophoping. Indien nodig, kunnen patiënten moeten blijvende veranderingen in levensstijl, het elimineren van slechte gewoonten, zoals alcoholisme, te veel eten, gebrek aan lichaamsbeweging en roken te maken. Operatie of catheterisatie kan worden verplicht om geblokkeerde slagaders te wissen. Patiënten met zwakke harten kan een implanteerbare defibrillator nodig.