Wat is seronegatieve reumatoïde artritis?

Diagnose van reumatoïde artritis bestaat uit een serie van laboratoriumtesten en een lichamelijk onderzoek van de symptomen. Het testen van bloed voor reumatoïde factor is een veel voorkomende manier om te helpen bij het vaststellen van de ziekte, maar sommige patiënten kunnen testen negatief, terwijl artritis symptomen aanhouden. Volgens de Arthritis Foundation, kunnen patiënten zonder reumatoïde factor in hun bloed worden gediagnosticeerd met seronegatieve reumatoïde artritis. Diagnose van reumatoïde artritis door middel van laboratoriumtesten, X-stralen, de bezinking, volledig bloedbeeld, antinucleaire antilichamen en C-reactief proteïne kan worden gedaan ondanks een negatieve reumafactor lab resultaat.
Kleine taken zoals het indrukken van knoppen kan moeilijk zijn tijdens een flare-up van de seronegatieve reumatoïde artritis.
Identificatie

Het uitvoeren van een batterij van tests is het gebruikelijk om een ​​diagnose van reumatoïde artritis te bereiken. Seronegatieve patiënten met reumatoïde artritis hebben negatief getest om de reumatoïde factor-test. Volgens de Arthritis Foundation, zal 70 tot 80 procent van de patiënten die positief testen voor reumatoïde factor hebben reumatoïde artritis. Met reumatoïde factor in het bloed en een diagnose van reumatoïde artritis wordt genoemd seropositieve reumatoïde artritis. Wordt gediagnostiseerd met reumatoïde artritis, met een negatieve reumafactor, heet seronegatieve reumatoïde artritis.
Effecten

gezwollen en gevoelige gewrichten
, griepachtige symptomen, spierpijn, stijfheid in de ochtend en een bewegingsbeperking zijn vaak bijwerkingen seronegatieve reumatoïde artritis. Zich zwak, vermoeid en algemene stijfheid in het lichaam komt vaak voor. Na een tijd van rust, of in de ochtend na een volledige nachtrust, seronegatieve reumatoïde artritis neiging om flare, waardoor pijn en het beperkte gebruik van de gewrichten zoals de polsen, rug en enkels. Ontwikkeling van reumatoïde knobbeltjes is gebruikelijk in een vijfde van de patiënten. Onder de huid, kunnen kleine klontjes van weefsel te vormen.
Uitdagingen

Leven hotels met seronegatieve reumatoïde artritis kan moeilijk te controleren zijn. Testen voor reumatoïde factor in het bloed laat de arts weten hoe ver en ernstig de ziekte is gevorderd. Hogere reumatoïde factor getallen geven een meer ernstige aandoening. Patiënten met seronegatieve reumatoïde artritis zijn niet in staat om de voortgang van hun toestand met de reumatoïde factor-test controleren, omdat de factor afwezig vorm hun bloed.
Belang

Kijken en documenteren periodes van flare-ups zijn noodzakelijk voor patiënten met seronegatieve reumatoïde artritis. Het bijhouden van een agenda van flare-ups zal de arts voorzien van informatie over de aandoening die kan gaan door periodes van remissie. Berekenen hoe ernstig en vaak de flare-ups optreden helpt de arts bepalen of de ziekte wordt steeds ernstiger, want hij kan niet met succes uitvoeren van een reumatoïde factor-test.
Behandeling
< p> Genezend seronegatieve reumatoïde artritis is gericht op verlichting van de pijn, vermindering van ontsteking en het vertragen gewrichtsschade, volgens de Arthritis Foundation. Voorkomende medicijnen zijn onder andere niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, analgetica, ziekte antireumatische geneesmiddelen en biologische respons modifiers. Complicaties van ernstige gevallen van seronegatieve reumatoïde artritis kan leiden tot een scala van operaties.