Wat was het eerste antiretrovirale geneesmiddelen?

De eerste antiretrovirale geneesmiddelen voor gebruik bij de behandeling van HIV (een retrovirus), was azidothymidine, beter bekend onder de afkorting AZT. Azidothymidine is ook bekend als zidovudine en wordt verkocht onder verschillende merknamen, waaronder Retrovir. Geschiedenis

AZT
werd in 1987 goedgekeurd voor gebruik bij volwassen HIV-patiënten door de Food and Drug Administration (FDA), en voor gebruik bij kinderen met HIV in 1990. Volgens de Universiteit van Californië, San Francisco, werd het medicijn goedgekeurd te helpen stoppen met de overdracht van HIV van zwangere vrouwen om hun kinderen in 1994.
Maker

Het farmaceutische bedrijf GlaxoSmithKline had een patent op AZT tot 2005. Sindsdien is volgens de Universiteit van Californië, San Francisco, een aantal generieke vormen van de drug zijn vervaardigd en goedgekeurd.
Effecten

Volgens om Encyclopedia Britannica, HIV maakt gebruik van een enzym genaamd reverse transcriptase om viraal DNA te maken van zijn eigen RNA. Dit viraal DNA integreert zich dan in het DNA van gastheercellen. AZT is bekend als een reverse transcriptase inhibitor omdat het richt de reverse transcriptase-enzym.
Kenmerken

HIV
wordt snel resistent zijn tegen behandeling met alleen AZT, zodat wordt gegeven in combinatie met andere medicijnen om dit risico te verminderen. Het nemen van meerdere antiretrovirale medicatie is een behandelplan bekend als zeer actieve antiretrovirale therapie, of HAART.
Side Effects

Encyclopedia Britannica rapporten
dat AZT is gekoppeld aan bijwerkingen, zoals spierbeschadiging, vermoeidheid, een algemeen gevoel van onwel zijn, bloedarmoede, misselijkheid en braken. Zeldzame bijwerkingen zijn een ophoping van melkzuur in lichaamsvloeistoffen en van vet in de cellen van de lever.