Where Did Bedwantsen vandaan?

Bedwantsen of Cimex lectularius, hebben gesmuld op de mens al eeuwen, volgens de Universiteit van Kentucky entomologen. Deze kleine bloedzuigers zijn geschreven in de oude Griekse toneelstukken, verschijnen in de Joodse Talmoed en zijn zelfs gebruikt voor medicinale doeleinden. Vroegste records van bedwantsen

De oudst bekende wandluis fossiel, naar schatting 3550 jaar oud te zijn, werd ontdekt bij een Egyptische archeologische site in de jaren 1990. Maar wetenschappers geloven bedwantsen preyed vleermuizen binnenkant Middellandse grotten zelfs eerder dan dat. Zodra de mens werd holbewoners, bedwantsen zich ontwikkeld tot een soort die de voorkeur menselijk bloed.
Bedbug Migratie
Bedwantsen reis over de oceaan in de kleding en bagage.

We weten dat bedwantsen bereikte Europa in de eerste eeuw, sinds Plinius, een Romeinse filosoof, schreef in AD 76 die slangenbeten en oorontsteking kunnen profiteren van behandelingen met behulp van bedwantsen. De roodbruine insecten werden in China gedocumenteerd door 600. Zij waren in Engeland door de late jaren 1500, en vanaf daar was het een snelle hop naar Noord-Amerika. Wetenschappers geloven bedwantsen arriveerde hier met ontdekkingsreizigers, omdat er geen Indiaanse naam bestaat voor hen.
Bedbug Namen
Spread door reizigers, zijn bedwantsen gevonden wereldwijd.

Bedbug namen versterken reizen van het insect mondiaal. De Grieken noemden een wandluis een "coris," wat betekende "te bijten." In het oude Rome, het woord "cimex" betekende "een bug," en de soort naam "lectularius" betekent "bed." In Spanje, "chinche" is de vroegste woord voor wandluis. De eerste New Yorkers noemde hen "rode jassen."