Genetische effecten van radongas

Het kan niet worden gezien , geroken , geproefd of gevoeld , maar radon is een van de grootste huis veiligheidsrisico's vandaag. Het gas dat van nature stijgt uit de gesteente is in feite een radioactieve toxine . In huizen met kelders of slechte ventilatie , dit gas zich ophoopt en kan het risico op longkanker voor iedereen in het huis te verhogen . Radon werkt op het lichaam op cellulair niveau en de effecten opbouwen over een lange periode . Definitie van " Radon "

Radon is overal. Het is een bijproduct van het verval van natuurlijk voorkomende radioactieve stoffen in de grond . Elke landmassa op aarde heeft een zekere mate van radon afkomstig uit de bodem. In sommige gebieden , dit gas maakt zijn weg in de watervoorziening . Radon komt meestal niet in voldoende hoge concentraties om eventuele gezondheidsrisico's oplevert . In structuren die het mogelijk maken een slechte lucht ophopen, maar de lange termijn risico's van blootstelling aan radon beginnen te stijgen .
Straling

Radon produceert een specifiek soort straling bekend als alfastraling , dat uit twee protonen gebonden met twee neutronen . Technisch gesproken , dit is gewoon de kern van een helium atoom . Alpha straling een positieve lading , en wanneer het door organisch materiaal zoals cellen geeft , veroorzaakt verstoringen op atomair niveau . Het goede nieuws is dat alfa -straling is het minst energetische vorm van straling . Het ontbreekt de kracht om huid of een stuk papier te dringen . Echter , als ze worden ingeslikt of ingeademd , materiaal dat alfa straling uitzendt kan veel interne schade doen .
Mutation

Verbazingwekkend , maar een genetisch gemanipuleerde cel moet het proces dat uiteindelijk zal leiden tot een kanker , potentieel levensbedreigende tumor starten . Zoals alfadeeltjes treffen op de cellen in de longen , vele vormen van schade mogelijk . Een cel kan worden vernietigd regelrechte als de schade is te streng . Anderzijds kunnen letsels een cel en zijn onderdelen vaak gerepareerd . Beschadiging van genetische informatie van de cel , of DNA , is de meest lastige . Indien niet gerepareerd of onmiddellijk vernietigd , kan een cel met beschadigd DNA kwaadaardig worden .
Herstelmechanismen

Schade aan het genetisch materiaal in een cel is niet onherstelbaar . Als slechts een streng van de dubbele DNA - helix is gebroken, de cel heeft mechanismen om het te repareren . De cel kan detecteren waar het DNA is beschadigd en mode de juiste moleculen tot de breuk te herstellen . Twee gebroken strengen aanwezig zijn meer problemen. Met de genetische informatie in tweeën gescheurd , de kans op een fout tijdens het reparatieproces toeneemt . Als strengen niet bent weer op de juiste plek , kan de cel daadwerkelijk produceren giftige stoffen die naburige cellen te doden . In het ergste geval , een slecht gerepareerde cel repliceert en paait een kankergezwel .