Wat zijn radioactieve isotopen?

Radioactieve isotopen, ook wel radio-isotopen, atomen met een verschillend aantal neutronen dan normaal atoom, een instabiele kern die vervalt, emitteren alfa, bèta en gamma stralen tot de isotoop stabiliteit bereikt. Zodra het is stabiel, de isotoop wordt een ander element geheel. Radioactief verval is spontaan dus het is vaak moeilijk om te weten wanneer het zal plaatsvinden of wat voor soort straling zal uitzenden tijdens verval te nemen. Hoeveel?

Er zijn ongeveer 3.800 radioactieve isotopen. Momenteel zijn er tot 200 radioactieve isotopen gebruikt op een regelmatige basis, en terwijl sommige in de natuur gevonden, de meeste andere moeten worden vervaardigd op specifieke behoeften, zoals ziekenhuizen, onderzoekslaboratoria en fabrikanten passen.

Hoe worden ze gemaakt?

Radioactieve isotopen
kan op verschillende manieren, de meest voorkomende worden vervaardigd door neutronenactiveringsanalyse in een kernreactor, die gaat vastleggen van een neutron door de kern van een atoom, wat resulteert in een overmaat aan neutronen (neutronrijke). Aantal radioactieve isotopen worden in een cyclotron, waarin protonen worden geïntroduceerd om een ​​kern resulteert in een tekort aan neutronen (proton rijk). (Bron: http://www.eoearth.org/article/Radioisotopes_in_industry)
Belang

Radioactieve isotopen
hebben zeer nuttige eigenschappen. Alfa, beta en kan gammastraling vaste objecten zoals een x-ray permeaat, maar geleidelijk in opgaat. De hoogte van de penetratie afhankelijk van verschillende factoren zoals de energie van de straling, massa van het deeltje en de dichtheid van de vaste stof. Deze eigenschappen kunnen leiden tot vele toepassingen voor radio-isotopen in de wetenschappelijke, medische, archeologische en industriële fields.The toepassingen van radioactieve isotopen in deze gebieden afhankelijk zijn van wat element zij geworden nadat ze stabiliteit te bereiken.
Gebruikt in de medische sector

Chromium-51, bijvoorbeeld, welke vormen van uitgestoten alfastralen tijdens radioactief isotoop verval wordt in het classificeren van bloedcellen en meten eiwitverlies in het menselijk lichaam. Kobalt-60, een element gevormd uit radioactieve isotopen emitting beta en gamma stralen, wordt vaak gebruikt in de behandeling van kanker. Zuurstof-18 en technetium-99 worden gebruikt als biologische tracers, artsen helpen lokaliseren tumoren en andere problemen in verschillende delen van het menselijk lichaam. Ze worden ook gebruikt in de x-stralen en bot imaging.They worden gebruikt bij het doden van beschadigde cellen en het behandelen van abnormale celgroei zo snel delende cellen zijn bijzonder gevoelig voor straling.
Gebruikt in Archeologie en industrie

Ze kunnen ook gebruikt worden op het gebied van archeologie. Radioactieve isotoop elementen zoals koolstof-14, lood-210, en kalium-40 worden gebruikt in de datering van gesteenten en historische aarde. Chloor-36 en tritium worden gebruikt bij het meten van de leeftijd van het grondwater tot miljoenen jaren. In de industrie worden ze gebruikt als brandstof voor kernreactoren, in de productie van binnenlandse rookmelders, opsporing fabriek afval die vervuiling kunnen veroorzaken, en het voorspellen van het gedrag van zware metalen in het water. Natrium-24 en Magnesium-27, bijvoorbeeld, worden gebruikt om lekken in de waterleidingen te lokaliseren, terwijl iridium-192 wordt gebruikt in draad in radiografie apparaten.
Overige Gebruikt

Andere toepassingen van deze isotopen zijn in de studie van chemische en biologische processen in planten voor de landbouw, het behandelen en bewaren van voedsel, om het veiliger te maken voor consumptie en een langere houdbaarheid hebben wanneer in de winkels voor de aankoop, en voor chemische bestrijding