Wat zijn de behandelingen voor relapsing-remitting multiple sclerose?

Relapsing-remitting multiple sclerose (MS) is een chronische aandoening die het centrale zenuwstelsel aantast. Bijna 85% van de mensen gediagnosticeerd met MS hebben relapsing-remitting MS. Dit is een episodische ziekte, gekenmerkt door periodes van ziekte-activiteit (recidief) en periodes van ziekte inactiviteit (remissie). In wezen, de isolerende membranen rond de zenuwen (myeline) beschadigd door het immuunsysteem van de patiënt. Langdurige behandeling streeft de frequentie en ernst van deze episoden verminderen. Geschiedenis

MS
is al lang onderzocht, maar effectieve behandelingen werden niet door de FDA tot 1993 goedgekeurd. Door het verloop van de ziekte kan onvoorspelbaar, studies laatste jaren, om te bewijzen dat positieve veranderingen het gevolg zijn van het geneesmiddel dat wordt onderzocht in plaats van het natuurlijke verloop van de ziekte. De eerste succesvolle proef van een behandeling voor MS was voor Betaferon, een interferon. William Sibley, een MS-onderzoeker, merkte op dat na 50 jaar onderzoek zijn meest spannende dag was toen effectiviteit Betaferon werd bewezen. Diverse andere behandelingen werden in de jaren die volgden en onderzoek blijft zoeken naar meer effectieve behandelingen goedgekeurd.
Soorten kunnen

Behandelingen
voor relapsing-remitting MS grofweg als volgt worden gecategoriseerd : behandeling van acute episoden, langdurige disease modifying behandeling en symptoombestrijding. Aangezien veel van de schade van de ziekte in de relapsing remitting komt door ontsteking, is het belangrijk om ontsteking zo snel mogelijk in een acute aanval (wanneer nieuwe symptomen en interfereren met de dagelijkse activiteiten) te verminderen. Deze behandeling gaat meestal IV steroïden en wordt toegediend voor een beperkte tijd op een poliklinische basis. Patiënten kunnen ook disease modifying drugs (zoals een interferonen) nemen om les de frequentie en de ernst van de episodes. Deze behandelingen zijn zelf in te vullen injecties die dagelijks worden genomen, elke derde dag of per week op een permanente basis. Met relapsing-remitting MS sommige functie niet terugkeert gedurende een periode van remissie. Deze lopende handicap op een case-by-case basis behandeld.
FDA goedgekeurde behandelingen

De FDA heeft zes medicijnen goedgekeurd voor de behandeling van relapsing-remitting MS. Bij de diagnose, zijn de meeste MS-patiënten aangeraden om langdurige behandeling te beginnen met een van de vier disease modifying drugs (Avonex, Betaferon, Copaxone en Rebif). Alle vier zijn injecteerbare geneesmiddelen, Copaxone, Betaseron en Rebif zijn subcutane injecties (in de vette laag net onder de huid) terwijl Avonex wordt geïnjecteerd in de spier. Tysabri is een behandeling met meer bijwerkingen die alleen wordt aanbevolen voor mensen die niet gezien hebben significant voordeel van de 4 algemeen voorgeschreven behandelingen. Novatrone is een chemotherapie geneesmiddel dat wordt gebruikt voor patiënten bij wie MS verslechtert ondanks gebruik van andere behandelingen.
Alternatieve Geneeskunde

Veel MS-patiënten
aanvulling of vervanging van de traditionele medische benadering met alternatieve geneeskunde. Het gebruik van yoga, meditatie en oefening worden momenteel bestudeerd als behandeling voor relapsing-remitting MS. Sommige patiënten volgen een dieet regime dat de dingen gedacht om ontsteking, zoals gluten veroorzaken beperkt. Bewijsmateriaal op dit gebied is vaak grotendeels anekdotisch maar, zoals het bevorderen van het algemeen welzijn is op zichzelf een effectieve behandeling, patiënten worden vaak aangemoedigd om behandelingen die een beroep op hen te proberen.
Overwegingen

MS behandeling besluiten> zijn moeilijke. Elke behandeling heeft bijwerkingen die moeten worden beschouwd. Zijn de frequente griepachtige verschijnselen een aanvaardbare trade-off voor de lange termijn positieve effecten van interferonen? Zijn dagelijkse injecties van een realistische behandeling optie? Sommige patiënten met weinig of geen duidelijke ziekte-activiteit niet toe te disease modifying drugs voor deze en andere redenen, omdat de opbrengst is niet direct duidelijk. Helaas ziekteactiviteit is niet altijd duidelijk. Patiënten zonder symptomen nog nieuwe laesies op de hersenen of ruggengraat. Vroege behandeling is noodzakelijk om toekomstige handicap en hoe eerder het wordt begonnen, hoe beter.

Voorkomen