De geschiedenis van Bipolaire Stoornis

bipolaire stoornis is de verzamelnaam voor een reeks psychiatrische stemmingsstoornissen waarbij afwisselend of gemengde episodes van manie en depressie . Terwijl de gegevens over de prevalentie van de aandoening varieert van bron tot bron , wordt geschat dat een bipolaire stoornis van een soort van invloed op ongeveer 2 procent van de Amerikanen . Mede door het sociale stigma vaak op deze aandoening geplaatst , mensen met een bipolaire stoornis hebben een sterk verhoogd risico op sociale nood en zelfmoord . Hoewel de term en de officiële diagnose " bipolaire stoornis" is slechts ongeveer 50 jaar oud , lijkt de aandoening zich te hebben bestaan ​​voor veel langer . Vroegste Beschrijvingen

In de tweede eeuw , een Turks medisch filosoof vernoemd Arataeus gemerkt dat symptomen van manie en depressie soms werden gekoppeld . In zijn geschriften , beschreef hij deze relatie als zijnde veroorzaakt door de " zwarte gal . " In 1025 , een Perzische arts genaamd Avicenna identificeerde een specifieke manisch - depressieve psychose als gescheiden van andere vormen van psychologische kwalen . Dan, in 1583 , de Chinese encyclopedist Gao Lian herkende de aandoening in zijn werk Acht verhandelingen over de voeding van het Leven .
Depressie

Depressie zelf was niet erkend als onafhankelijke voorwaarde tot Robert Burton's 1650 publicatie van De anatomie van Melancholie . In dit baanbrekende werk , Burton putte uit verschillende historische beschrijvingen en theorieën om de toestand van melancholie claimen als een klinische ziekte ; in dit te doen , zette hij het ​​podium voor alle volgende onderzoek naar stemmingsstoornissen.
Continuing Onderzoek

In de jaren 1850 , twee Franse onderzoekers genaamd Jules Baillarger en Jean-Pierre Falret verder vormgegeven het moderne idee van een bipolaire stoornis , een beschrijving van de Franse keizerlijke Academie voor Geneeskunde de specifieke omstandigheden van ' folie a double - forme " ( dual - vorm krankzinnigheid ) en " folie circulaire " ( circulaire krankzinnigheid ) . Falret merkte ook op dat de ziekte was vaak binnen bepaalde families : . Een genetische link die een eeuw later werd bewezen
Manic Depression

In het begin van de 20e eeuw , een Duitse psychiater genaamd Emil Kraepelin voerde een lange studie van onbehandelde patiënten van een bipolaire stoornis . Hij bedacht de term " manisch-depressieve psychose ' in 1902 . Na de Tweede Wereldoorlog , wetenschappers begon de behandeling van manisch - depressieve patiënten met lithium carbonaat : dit was de eerste keer dat een geneesmiddel was gevonden effectief op een psychiatrische stoornis te zijn
Hedendaagse Bevindingen
<. br >

tot in de jaren 1970, toen de National Association of Mental Health werd opgericht , patiënten met een manische depressie waren waarschijnlijk geïnstitutionaliseerd dan behandeld te zijn . In 1980 , een bipolaire stoornis vervangen manisch - depressieve stoornis in de DSM - III , en onderzoek naar de aandoening in een stroomversnelling en financiering . Vandaag , wetenschappers zijn nog steeds hard aan het werk om de oorzaken , gevolgen en behandelingen van deze multidimensionale ziekte te begrijpen.
Beroemde Incidenties

Vele beroemde mensen door de geschiedenis heen sporen van de ziekte in hun geschriften en documenten . Biografieën van Beethoven , Newton en Dickens suggereren dat alle drie de mannen begonnen die lijden aan een bipolaire stemmingswisselingen vroeg in de kindertijd en bleef tekenen van de stoornis vertonen . Andere beroemde mensen dachten dat de aandoening te hebben gehad zijn onder andere Virginia Woolf , Leo Tolstoy , Theodore Roosevelt en Ernest Hemingway .