DNA-fingerprinting Methoden

DNA-fingerprinting , ook wel DNA-profilering , is een techniek die analyseert en vergelijkt DNA uit verschillende bronnen, zoals haren , bloed, sperma en andere biologische materialen . DNA moleculen lange strengen strak gewikkeld chromosomen in een menselijke celkern . Binnen het DNA cellen genen die kenmerken van elke persoon te bepalen , waardoor wetenschappers kunnen specifieke soort, geslacht en individuele mensen te identificeren . DNA-fingerprinting wordt gebruikt in gebieden van de wetenschap zo divers als botanie en forensisch onderzoek . Restriction Fragment Length Polymorphism

Restrictie fragment lengte polymorfisme is een werkwijze voor DNA- fingerprinting waarin DNA wordt geëxtraheerd uit een monster en in stukken gesneden met behulp van enzymen . Deze werkwijze richt zich op de basis van DNA die herhaling , die verschilt van andere organismen . Nadat de stukken worden gesneden , een techniek genaamd elektroforese scheidt de stukken op lengte . Eenmaal gesorteerd , worden de DNA -fragmenten gelabeld met radioactief materiaal dat een visuele patroon dat kan worden onderzocht voor minieme verschillen produceert . Deze methode is zeer nauwkeurig , met een foutkans van een in meerdere miljarden . Deze methode is een populaire methode om DNA fingerprinting , maar vereist een aanzienlijke hoeveelheid DNA te gebruiken .
Short tandem repeat

short tandem repeat is de populaire en innovatieve DNA-fingerprinting methode voor forensische gevallen en vaderschap testen . De methode werkt door analyse van DNA variaties tussen individuen , genaamd polymorfisme . Deze individuele verschillen zijn te vinden in korte sequenties van DNA die in 13 basenparen locaties liggen . De STR ​​-methode analyseert hoe vaak basenparen herhalen zich op een streng DNA . Deze tests zijn zeer nauwkeurig , met de kans op het afstemmen van de exacte herhaling paren bij 13 sites voor identieke tweelingen bij een op enkele miljarden . De kans is groter voor niet - verwante individuen .
Polymerase Chain Reaction

Polymerase ketting reactie is een DNA-fingerprinting methode ontwikkeld door Karry Mullis in 1983 . De methode werd ontwikkeld om erfelijke authenticatie vast . PCR wordt meestal aangeduid als moleculaire fotokopiëren omdat hier meerdere kopieën van DNA-segmenten van een kleine hoeveelheid DNA , slechts 50 moleculen . Nadat het monster is gemaakt, kan worden vergeleken met patronen van een referentiemonster om mogelijke overeenkomst of verbinding te identificeren . Het grote voordeel van deze methode is dat een DNA-monster zo klein als een haarfollikel of een huidcel kan worden gebruikt om voldoende kopieën nodig voor DNA-fingerprinting maken . Het nadeel is dat de resultaten niet zo zeker als andere methoden .