Over Epidemiologie

Epidemiologie is , letterlijk , de studie van epidemieën - wat de oorzaak van hen , waar ze vandaan komen en hoe vaak ze zich voordoen - maar inherent omvat de studie en de preventie van ziekten en aandoeningen. Onderzoek op dit gebied bevat een interdisciplinaire benadering die is gebaseerd op data , informatie en methodes gebruikt in een verscheidenheid van verschillende gebieden . Instructies
Functie
1

De observatie van hoe en wanneer ziekten voordoen noodzakelijk werd naarmate de bevolking groeide . Epidemiologie is de belangrijkste manieren waarop gezondheidsproblemen zijn opgenomen , voorkomen en beheerst binnen populaties . Zijn methoden vormen de basis van de volksgezondheid onderzoek.

Door het gebruik van gegevensverzameling en-analyse , zijn statistische modellen gebouwd van waaruit hypothesen worden getest . Puttend uit een aantal verwante disciplines - sociale wetenschappen , biologie, geneeskunde , wiskunde, statistiek , psychologie , sociaal beleid en antropologie - epidemiologie is in staat om te observeren , te definiëren en patronen van ziekte en ziekte binnen doelgroepen te voorspellen . Specialisten op dit gebied kan worden gevonden in een verscheidenheid van instellingen , afhankelijk van hun vakgebied .
Identificatie
2

De " epidemiologische triade " is het fundamentele model dat wordt gebruikt binnen het veld om causale relaties tussen een host , een agent en een omgeving , waar de gastheer is de bevolking waargenomen onderzoeken , de agent is de ziekte of aandoening die wordt bijgehouden en het milieu is het gebied waarin de agent actief is.

Specifieke criteria worden gebruikt om de geldigheid van de waargenomen causale relaties ezels binnen de epidemiologische triade . Oorzaak-gevolg relaties worden bepaald door · consistentie in de bevindingen - experimentele versus observatie · specificiteit van omstandigheden - een bepaalde plaats , een bepaalde populatie en een specifieke set van gezondheidsproblemen · gegronde reden - een identificeerbare manier waarop de ziekte zich kan verspreiden · waarschijnlijkheid - op basis van de aanwezigheid van soortgelijke factoren
Geschiedenis
3

Hippocrates wordt gezien als de vader van de epidemiologie , de eerste studie van milieu-invloeden hebben gepubliceerd op de menselijke gezondheid in de 3e eeuw , BCE Getiteld "On Airs , Waters , en plaatsen , " Hippocrates verslagen oorzaak -gevolg gebeurtenissen van ziekte en ziekte in een populatie met behulp van observationele methoden .

Vanaf de 17e eeuw
, kwantitatieve methoden werden in de studie van de volksgezondheid opgenomen . John Gaunt dat betrekking had was de eerste die het principe van " sociale rekenkunde " van toepassing in het veld , het markeren van een officieel begin tot het gebied van de moderne epidemiologie . Zijn boek , " Opmerkingen over de Bills of Mortality ' gebruik gemaakt van de kerk de doop registers , overlijdensakten en begrafenis registers en geïdentificeerd doodsoorzaken om patronen van ziekte en levensverwachting compileren .

De standaard epidemiologische nomenclatuur en indeling systeem in gebruik werd voor het eerst samengesteld door William Farr in het midden van de 19e eeuw. Met behulp van gezondheidsgegevens statistieken van militaire gegevens en gegevens van de telling collecties verzameld van zijn betrokkenheid bij de eerste moderne volkstelling ( uitgevoerd in Groot-Brittannië) , Farr formuleerde een algemene wet van epidemieën en de uitvinder van de eerste gestandaardiseerde sterftecijfer tafel .

soorten
4

Er zijn twee basistypen van epidemiologie - beschrijvende en analytische . De beschrijvende soort deals met specifieke bevolkingsgroepen , terwijl de analytische soort richt zich op de gezondheid risicofactoren en preventieve maatregelen .

Bij het werken met specifieke bevolkingsgroepen , onderzoekers volgen gezondheidsfactoren door het verzamelen en analyseren van hoe een bepaald gezondheidsprobleem ontwikkelt, wat de symptomen zijn , de frequentie van voorkomen en relatieve sterftecijfers. Analytische maatregelen worden vervolgens door het vergelijken van mensen binnen de bevolkingsgroep , of de doelgroep , die ziekte ondervindt met degenen die dat niet doen om te bepalen hoe een ziekte wortel schiet toegepast .

Een derde benadering , dat is een variatie op zowel de beschrijvende en analytische types , is het klinisch of experimenteel, type. Dit is een laboratorium gebaseerde aanpak die klinische proeven uitgevoerd op vrijwilligers , groepen of dieren bevat . Dit onderzoek wordt meestal uitgevoerd in ziekenhuizen en laboratoria met het oog op het vinden van behandelingen en behandelingen voor bekende ziekten .
Overwegingen
5

Met de groei van grote populaties van mensen over vele continenten , het identificeren van causale factoren die leiden tot ziekten en aandoeningen binnen doelgroepen is een moeilijke onderneming . De juistheid en kwaliteit van de onderzoeksresultaten zijn slechts zo goed als de gebruikte methoden . De oorzaak-gevolg -model van de studie gebruikt ontsluiert risicofactoren en vermoedelijke beginpunten ; kan echter eindconclusies alleen worden gebaseerd op wat wordt afgeleid uit de gegevens .

Ziekten aangetoond dat er meerdere risicofactoren zijn moeilijker op te sporen en te beoordelen binnen een doelgroep , vooral als er geen oorzaak voor de ziekte is bekend . Schijnbaar onbelangrijke risicofactoren die een lage incidentie van optreden vertonen kan een grotere rol spelen in de oorzaak-gevolg proces dan wat kan worden waargenomen uit de gegevens . Als hedendaagse ziekten en aandoeningen worden meer besmettelijk en bestand tegen kuren, zullen de methoden van de epidemiologie en het gebruik ervan binnen de publieke sector moeten een meer globale aanpak in zijn werk tegemoet te komen.