De verschillen tussen Tenuate & Phentermine

Tenuate en phentermine zijn eetlustremmers dat alleen onder toezicht van een arts kan worden genomen . Beide zijn verkrijgbaar door alleen op recept en mag alleen worden gebruikt als een aanvullend onderdeel van een arts ontwikkeld gewichtsverlies programma dat lichaamsbeweging en voeding wijzigingen bevat . Hoewel beide geneesmiddelen werken op soortgelijke wijze zijn zij verschillende chemische verbindingen en kunnen patiënten verschillend beïnvloeden . Phentermine

eetlustremmer fentermine wordt verkocht onder de namen Adipex - P of Ionamin en een amfetamine gebaseerde verbinding in een verlengde afgifte of voor - maaltijd doseringen . Vaak gerapporteerde bijwerkingen zijn een droge mond , een slechte smaak in de mond en het spijsverteringsstelsel problemen , hoewel bijwerkingen kunnen worden geminimaliseerd door het nemen van de medicatie met voedsel . De meeste patiënten die phentermine te nemen zijn alleen op de drug voor een drie - tot zes - weekse cursus van de medicatie , zoals uitgebreid gebruik van phentermine gewoonte kunnen vormen .
Tenuate

Tenuate en Tenuate - Dospan zijn merknamen voor diethylpropion tabletten en zijn beschikbaar als een once -a -day verlengde afgifte tablet of als tabletten worden genomen kort voor de maaltijd om de controle eetlust helpen . De bijwerkingen zijn vergelijkbaar met die fentermine , maar de incidentie van duizeligheid , angst , depressie , beven en verhoogde hoeveelheden plassen . Tenuate is ook een verslavende stof , en artsen meestal het gebruik ervan te beperken tot de korte termijn , weken lang cursussen om gewichtsverlies programma's te vullen. Het wordt meestal toegediend in een lagere dosering dan phentermine is .
Chemische - Level Verschillen

Hoewel phentermine en Tenuate worden gebruikt om eetlust te onderdrukken en hebben vergelijkbare kant effecten , ze zijn significant verschillend op het chemische niveau , wat betekent dat patiënten 'organen kunnen anders reageren op de drugs . Degenen die lijden bijwerkingen dat het gebruik van een geneesmiddel mogelijk maken of die niet reageren op behandeling met een kan overdragen aan behandeling van het andere geneesmiddel als alternatief . Vanwege de verslavende neigingen deze drugs ' , kunnen patiënten ze te gebruiken voor een lange termijn worden geadviseerd om te schakelen tussen de twee halverwege de loop van hun behandeling .