Wat zijn de gevaren van kaliumchloraat

? Kaliumchloraat is een chemische verbinding die wordt gebruikt in een verscheidenheid van wetenschappelijke toepassingen . Terwijl het supplement wordt niet typisch gebruikt in de menselijke voeding - het moet niet in alles zijn, maar sporen in het voedsel of water - er is een kans dat mensen in aanraking met de verbinding door middel van een wetenschappelijke of industrieel gebruik kunnen komen en , als zodanig , moeten zich bewust zijn van de gevaren van potentiële blootstelling . Gevaren van Inslikken

Een van de redenen voor de volksgezondheid ambtenaren zijn zo op hun hoede over kaliumchloraat is het potentieel voor de verbinding om zijn weg te vinden in de watervoorziening . De verbinding wordt gewoonlijk gebruikt bij de waterbehandeling en moet zorgvuldig worden uitgefilterd voordat publieke reservoirs . Studies uitgevoerd op ratten blijkt dat overmatige blootstelling aan kaliumchloraat produceerde een verlies in lichaam en gewicht van de organen , verandert de samenstelling van het bloed en schade aan de hypofyse en de schildklier.
Gevaren van uitwendige blootstelling

Externe blootstelling aan kaliumchloraat kan leiden tot huidirritatie. Blootstelling aan de ogen of slijmvliezen kan verdere irritatie veroorzaken , en de verbinding moet onmiddellijk worden gespoeld .
Brandwerendheid

Kaliumchloraat is een belangrijk ingrediënt gebruikt in de fabricage van lucifers en andere explosieven , grotendeels te wijten aan het gemak van de ontvlambaarheid van de verbinding . Veel zorg moet worden genomen om warmte of druk te vermijden bij het werken met kaliumchloraat , omdat de stof kan gemakkelijk exploderen . Daarnaast is de afgegeven door kaliumchloraat brandende gas is giftig en moet dus schone lucht worden genomen in omgevingen waar kaliumchloraat wordt verbrand .
Reactiviteit

Kalium chloraat is een sterk reactieve chemische stof. Een gemeenschappelijk experiment met kaliumchloraat is een gummy beer blootstellen aan de stof om een explosie te veroorzaken . Kaliumchloraat reageert explosief met glucose ( gewone tafelsuiker ) en een aantal andere verbindingen , dus het moet worden gehouden geïsoleerd van andere chemische stoffen te onvoorspelbare reacties te voorkomen .