Hoe is de passief-agressieve stoornis van invloed op het ouderschap?

Ouderschapsvaardigheden worden geleerd en ontwikkeld vanaf de kindertijd, en zijn net zo specifiek voor mensen als hun ervaringen zijn. Succesvol ouderschap vereist de toepassing van de positieve vaardigheden die je hebt geleerd om je eigen kinderen groot te brengen. Je kunt echter een aantal ongezond gedrag in jezelf koesteren, zoals een passieve agressieve stoornis. Volgens counsellor, psychotherapeut en klinische hypnotherapeut Andrea Harrn, gepubliceerd op de website Counseling Directory.org, neemt passief agressief gedrag vele vormen aan.

Passief

Harrn legt uit dat een passieve agressieve ouder niet altijd openlijk woede onthult of wrok, alsof alles in orde is als ze in werkelijkheid van streek zijn. Dit onvermogen om ware gevoelens en intenties tot uitdrukking te brengen, is een destructief patroon dat ervoor zorgt dat echt vertrouwen in de ouder- en kindrelatie verslechterd.

Agressief

Passieve agressieve neigingen omvatten het opfrissen van gevoelens en ze vervolgens uitdrukken met verborgen of verborgen negatief gedrag. Harrn beschrijft deze als mokkend, verstarend en boze blikken. Dit type ouderschap zorgt ervoor dat kinderen zich verwonden en verward zonder een tastbare manier om de negativiteit op te lossen, omdat ze geen duidelijk idee hebben van wat het probleem is, of wat ze verkeerd hebben gedaan.

Aandoeningen

Passief agressief gedrag kan als emotioneel beledigend worden beschouwd, vooral wanneer het chronisch wordt herhaald en aan de gang is, zegt Harrn. Het creëert verwarring en veroorzaakt diepe wrok, psychische pijn en pijn bij alle betrokken partijen. Het manifesteert zich vaak in ander negatief en schadelijk gedrag, zoals negeren en weigeren om te communiceren, inclusief dubbelzinnig zijn. Het kan ook uitstel, cynisme en obstructieve manipulatie in de richting van processen van positieve verandering omvatten. Anderen de schuld geven en zichzelf zien als het slachtoffer is een ander handelsmerk en onthoudt ook goedkeuring en genegenheid, klagen en boos zijn om aandacht te krijgen.

Oplossing

Als je jezelf herkent in de beschrijving van passief agressief gedrag, een toezegging doen om de oorzaak van het gedrag te evalueren, de schade die u veroorzaakt aan uw kinderen te beoordelen en positieve veranderingen aan te brengen. Vaak zijn deze gedragingen bij je ingebracht door je eigen ervaringen uit de kindertijd als coping-mechanismen en geleerde reacties. Volgens de begeleiders in counseling en kinderbegeleiding, gepubliceerd op Accg.net, dragen omgevingsfactoren die in de vroege kindertijd voorkomen bij aan deze aandoening. Vaak als gevolg van een gebrek aan koestering en afwijzing van de moeder, waardoor het kind diepe woede voelt. Passief agressief gedrag ontwikkelt zich omdat het kind bang is om deze woede tegen de ouder uit te drukken. Leer het niet aan uw kinderen en laat het nog een keer herhalen. Begin door eerlijk tegen jezelf te zijn, rustig, rationeel en open te communiceren over hoe je je echt voelt.

, , ] ]