Omgevings-, culturele en sociale factoren die van invloed zijn op de ontwikkeling van motoriek bij kinderen

Veel factoren beïnvloeden de snelheid waarmee kinderen motorische vaardigheden ontwikkelen - milieu-, culturele en sociale factoren spelen allemaal een rol. Hoewel er genetische aspecten zijn waarmee rekening moet worden gehouden bij het beoordelen van grove en fijne motoriek, zijn de meeste onderzoekers het erover eens dat niet-genetische factoren een gelijk effect hebben.

Omgevingsfactoren

De levensomstandigheden van een kind, niveau van betrokkenheid van ouders en educatie ervaringen hebben allemaal invloed op zijn motorische ontwikkeling. Volgens een artikel uit 2009 voor de 'Early Childhood Education Journal' getiteld 'Omgevingsfactoren die de ontwikkeling van kleuters beïnvloeden', beïnvloeden ouders en verzorgers het niveau waarop een kind zijn motoriek ontwikkelt. Het artikel legt uit dat hogere sociaaleconomische status en intellect positief correleren met meer geavanceerde ontwikkeling van motorische vaardigheden. Ouders en verzorgers die consistente mogelijkheden bieden voor actief spelen, stimuleren de groei van motorische vaardigheden in de thuisomgeving van een kind thuis en op school.

Culturele factoren

De cultuur van een kind beïnvloedt rechtstreeks de snelheid en het niveau van motorische vaardigheden ontwikkeling. Typische Amerikaanse kinderen rollen over 3 maanden, zitten op 6 maanden en lopen op 12 maanden. In andere culturen in de wereld kan het tijdsbestek voor ontwikkeling echter verschillen. Natuurlijke waarnemingen van culturen uit de hele wereld tonen aan dat klimaat, huisvesting en op cultuur gebaseerde opvoedingspraktijken een grote invloed hebben op de ontwikkeling van motoriek.

Sociale factoren

Persoonlijkheid, zelfperceptie en zelfmotivatie zijn voorbeelden van sociale indicatoren dat is van invloed op de ontwikkeling van motorische vaardigheden. Albert Bandura, wiens sociale leertheorie focust op hoe kinderen leren op alle gebieden van ontwikkeling, suggereert dat kinderen die denken dat ze nieuwe vaardigheden kunnen verwerven, meer geneigd zijn om harder te proberen wanneer ze worden uitgedaagd, minder snel ontmoedigd raken en meer geneigd zijn om positief te reageren op leren ervaringen. Kinderen die hun capaciteiten beschouwen als een weerspiegeling van hun aanleg, hebben de neiging om een negatieve reactie te hebben wanneer ze problemen hebben met het beheersen van een vaardigheid.

Interventie voor at-risk kinderen

Gemeenschappen en scholen bieden vaak gratis programma's die gericht zijn op bij het helpen van kinderen en hun families die risico lopen. Interventieprogramma's en activiteiten kunnen negatieve ecologische, culturele en sociale factoren tegengaan. Het identificeren van risicokinderen, het opleiden van ouders en het werken met gezinnen in en uit het huis kan helpen om de kloof te overbruggen die ontstaat door tekorten in deze gebieden, waardoor kinderen die achterlopen in de motorische ontwikkeling achterstand inlopen. Ouders en zorgverleners kunnen deze services en programma's vinden door contact op te nemen met serviceborden van lokale gemeenschappen of door het aan schoolbestuurders te vragen , , ] ]